Onrust

Sinds medewerkers van de firma Binnen zonder kloppen ons een bezoekje hebben gebracht is er onrust....na middernacht kan ik de slaap niet meer vatten en luister ik met gespitste oren naar ieder geluid...het kraken van de ramen, het tikken van de luxaflex tegen het badkamerraam en ik schrik van het licht dat aangaat in de woonkamer...(verkeerd ingestelde tijdklok). Tot maandag 16 november slaap ik als een roosje, ga om half negen met de kids op stok....verheug me iedere avond opnieuw op een uurtje buizen vanuit mijn warme bed maar val al na de eerste minuten in slaap. De nachten duren lang als je wakker ligt... Daarom wil ik rolluiken voor ieder raam op de begane grond, tralies, camera's een alarm en het liefst ook nog een hond... Ik wil geen Fort Nix maar Fort Knox....

Fine things...

Is de titel van een boek van chick lit avant la lettre auteur Danielle Steele. For a lot of fine things check out these smart virtual shops:
www.dress-for-less.nl
www.bhatibeads.com
www.by1oak.nl

It soks!

Ken je dat? Doe je bij elkaar horende sokken in de wasmachine raak je er na afloop toch altijd een paar kwijt. Het gebeurt mij regelmatig. Ben er nog niet achter hoe dit kan...Afin...nieuwe sokken nodig? Check out http://www.sokshop.nl/.

Ouders

Het geheim van een leuke column schuilt in herkenning…en gaat vaak over gewone dingen die door er over te schrijven een beetje bijzonder worden. Ik zal de laatste zijn te beweren dat ik de kunst van column schrijven beheers al zou ik het heel graag willen! Inspiratie genoeg, vooral mijn drie kinderen vormen een onuitputtelijke bron, maar vanochtend, als ik naar mijn werk fiets, denk ik aan mijn ouders en de vaak moeizame relatie die ik met ze had en heb en hoeveel ik eigenlijk op ze lijk.

Jaren geleden, ik woon als enige nog thuis, gaat het bedrijf van mijn vader en zijn broers failliet. Ons gezinsinkomen verandert drastisch en ook ons dagelijks leven…Mijn ouders zitten niet bij de pakken neer en pa leert boekhouden op een Commodore spelcomputer, ma verhuurt kamers aan studenten, schaft de vaatwasser en het gasfornuis af… en kookt voortaan op een petroleum stelletje. Ieder dubbeltje wordt omgedraaid. Ik vind het niet altijd leuk maar deze periode heeft zeker bijgedragen aan de manier waarop ik met (financiële) tegenslagen om ga. De inbraak afgelopen week zorgt behalve voor onrust ook voor een donkerrode kleur op mijn bankrekening. Het raam moet gerepareerd en de kapotte raamsloten vervangen. De afhandeling met de verzekeringsmaatschappij laat nog wel een tijdje op zich wachten dus moet ik de schade voorlopig zelf financieren. Dit betekent even hand op de knip (lastig met de feestdagen voor de deur), en met boodschappen doen iets vaker bukken voor producten uit de onderste schappen. Vergeleken met anderen is het natuurlijk nog steeds een comfortabel bestaan…Afgelopen weekend was dan ook een top weekend, op zaterdag uitslapen, de maaltijden smaken extra goed, kids kamperen bij elkaar in de kamer van jongste kind en in de sporthal zitten we op het puntje van onze stoel te kijken naar onze Benjamin, hij eindigt als vierde (van de negen) op een tafeltennistoernooi. Met kind 2 (en zijn cadeaubon) fiets ik naar de speelgoedwinkel….hij koopt Monopoly Deal en krijgt er het spelletje Boggle gratis bij! Van geliefde J. krijg ik een fles Zuid Afrikaanse wijn…en wat is nou leuker dan het doorlezen van reclamefolders onder het genot van een glaasje rode wijn? Ik heb vroeger wel eens andere ouders gevraagd maar als zij er niet waren geweest…was ik niet de persoon die ik nu ben… Dus dank lieve ouders, voor mijn jeugd en inspiratie op deze stormachtige maandagmiddag.

Quote Unquote

"Twenty years from now you will be more disappointed by the things that you didn't do than by the ones you did do. So throw off the bowlines. Sail away from the safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover."

En met deze quote van Mark Twain gaan we weekend vieren!

Happy Hollister

Met de lage dollar en het gemak waarmee we vandaag de dag een paar dagen gaan shoppen in NYC, zijn de meeste hippe Amerikaanse kledingmerken tegenwoordig mainstream. Bij mijn oudste kind op school is het aantal kids met capuchonjasjes van Abercrombie & Fitch in de meerderheid. Maar hoera A&F heeft een zusje.....Hollister (www.hollisterco.com), je moet er alleen even voor naar London...maar met het goedkope pond zou dat geen belemmering moeten zijn ;-)

Oud voor nieuw

Ik moest er vroeger niet aan denken....oude kleding...door anderen gedragen...maar nu vind ik het leuk, hip en nog meer dan crisisbestendig a way of life... door anderen afgedankte meubeltjes opknappen of de jurken van oma een tweede leven geven... een van de leukste sites die ik de afgelopen week tegenkwam is www.soupjurk.nl (tip van collega J.).....schattige (tweedehands) jurkjes vanaf € 15 en...ze bieden ook schoenen aan....

A good book

Een must voor alle boekenwormen www.goodreads.com met informatie over 'most' read books, worst books of the century, popular lists, best books ever(voor mij To kill a mockingbird van Harper Lee of A Mercy van Toni Morrison) boekenclubs of quotes. Ben je single, dan kun je terecht op www.bookflirts.com...een online datingsite voor leeslovers!

E-Tail Therapy!

Ik winkel het liefst vanuit mijn luie stoel, van achter de pc, met een latte machiato of een glaasje wijn (al naargelang het tijdstip van de dag) onder handbereik, een leuke internetwinkel is only a click away! Hier alvast een rijtje best-kept-secret internet boutiques with forever sales going on:

http://www.pixiemarket.com/

http://www.shopbop.com/

http://www.billiondollarbabes.com/

http://www.mywardrobe.com/

http://www.winkeldochters.com/

Een brief...

...aan de inbreker die in de nacht van zondag 15 op maandag 16 november in ons huis heeft ingebroken.

Was je alleen? Of nam je iemand mee? Wel zo handig natuurlijk met al dat sjouwwerk.
Wat dacht je toen je die sleutelbos zag hangen? Dat is een makkie? Helaas voor jou waren we zo slim om op tijd de sloten te vervangen. Was je boos toen het niet lukte om via de achterdeur binnen te komen? Wat dacht je toen je daar stond met die waardeloze sleutelbos? Ik zal ze krijgen....en pakte je toen een steen, een hamer om het slaapkamer raam mee in te slaan....Wist je dat we niet thuis waren of nam je gewoon de gok? Dat raam dat je insloeg is het slaapkamerraam van mijn kinderen...onschuldige mensjes die jou nooit iets hebben gedaan...en die nu bang zijn om in die kamer te slapen....
Eenmaal binnen trok je de gordijnen dicht en deed een bureaulampje aan zodat niemand je vanaf de straat kon zien en jij wel kon kijken wat er zoal te halen viel...
Hoe voel jij je als ongenode gast in iemands huis? Geeft het je een kick om in iemands spullen te snuffelen en datgene meeneemt waar anderen hard voor hebben gewerkt of gespaard?
Ach wat kan het je schelen, jij werkt of spaart vast nergens voor, je haalt de spullen gewoon bij iemand anders....ooit was je ongetwijfeld een leuk persoon...waar is het misgegaan?
Wij voelen ons nu onveilig in ons eigen huis....door jou! Maar we laten je niet winnen en op een dag voelen we ons weer ok...maar jij zult altijd achterom moeten kijken en misschien weet je het nog niet maar.....gestolen goed gedijt niet....not in the end!

Our space

Het is maandagochtend half acht als ik van J. naar huis fiets. Thuisgekomen staat de schuttingdeur open en door het raam zie ik de bureaulamp branden. Ik krijg een onrustig gevoel, hier klopt iets niet. Als ik bij de voordeur kom zie ik dat het slaapkamerraam, of wat er van over is, open staat. Dubbelzijdig glas, volledig ingeslagen, raamsloten vernield.... en de buren hebben niks gehoord!
Precies een week geleden raak ik mijn sleutelbos kwijt, het is bijna te toevallig....gelukkig heeft J. net op tijd de sloten vervangen. Maar het blijkt niet afdoende. Binnen staan alle kastdeuren open....er zijn veel spullen verdwenen, een wii spelcomputer, laptop, de i-pod touch van de kids, mobiele telefoons en mijn sieraden...ringen die ik kreeg van mijn ex man, een ketting van mijn kinderen voor moederdag, een armband van mijn ouders. De doosjes waarin ik ze bewaarde liggen leeg en omgekeerd op het bed. Mijn reistas is weg, de schoenen die er nog in zaten liggen op de grond...Ik wil het alarmnummer bellen maar ben het nummer even kwijt....dan maar J. bellen.... help! die is al in de OK...het alarmnummer alsnog gebeld (112, ik weet het weer).....de politie staat binnen no time voor de deur...sporenonderzoek levert niks op...de dader of daders droegen handschoenen...er wordt noodglas geplaatst....en de hele dag door regel ik van alles en nog wat...Er moet tenslotte 's avonds ook nog worden gegeten, gesport en gezongen voor de sint want mijn jongste kind gelooft nog in de goedheiligman. Kind 1 en 2 lopen met papier en pen door het huis om de schade op te nemen. De slotenmaker komt langs en plaatst nieuwe (en hopelijk betere) sloten op het kapotte raam. 's Avonds drinken we thee en eten appeltaart....de man van de beveiliging probeert een dure alarminstallatie aan mij te slijten...is niet goedkoop maar veiligheid boven alles....Met paniekknop mam? vraagt oudste, en een camera?....hij slaapt vannacht bij zijn broertjes op de kamer...op een matrasje op de grond...we maken er maar een klein feestje van...
Ben de metamorfose van mijn badkamer vergeten...terwijl J. zich weer van zijn beste kluskant laat zien..no more te kort douchegordijn for us en goodbye to you mini wasbakje met verstopt sifon. Kids zijn tevreden met de nieuwe douche en de megawasbak...
De inbreker aso'S waren even in our space maar ze staan inmiddels weer buiten en als het aan ons ligt blijven ze daar!

In je recht

Gelijk hebben is niet altijd gelijk krijgen! Soms moet je hulp inroepen om recht te halen. Een advocaat 'uurtje factuurtje' is duur maar bij het Juridisch Loket, dat volledig wordt gefinancierd door het Ministerie van Justitie, kun je terecht voor de meest uiteenlopende vragen bijvoorbeeld mbt werk of echtscheiding en dat kost je helemaal niets. Voor info kijk op www.juridischloket.nl.

Vraag aan best dressed collega S.:

Wat hebben Christian Louboutin en UGG met elkaar gemeen? Op het eerste gezicht niet veel behalve dan dat ze op www.airmaxskey.com beide voordelig geprijsd zijn.
Ik voeg de Argyle knit UGG’s alvast toe aan mijn december verlanglijstje!

LED it be!

Met de feestverlichting en dure decembermaand in aantocht is het slim om the good old gloeilamp te vervangen door LED verlichting. Een LED lamp gaat veel langer mee en is een stuk vriendelijker voor de energierekening! Maar zoals zo vaak gaat ook hier de kost voor de baat uit want LED lampen zijn niet goedkoop in aanschaf. Misschien biedt www.gloeilampvervangers.nl, de webwinkel van de Nieuwe Hollandsche Compagnie uitkomst. Een LED lamp met een lichtsterkte van 72 Lumen (vervangt een gloeilamp van ongeveer 30 watt) kost hier € 4,99.

Bij bestellingen <100>

Druk, drukker, drukst

Kinderen hebben ‘t druk. In ieder geval die van mij. Hoog tijd voor een eigen agenda. In mijn jeugd bestaan er nog geen PC, Playstation, Xbox of DS en kindertelevisie is alleen op woensdag- of zaterdagmiddag. Omdat mijn ouders als enige in de buurt een televisietoestel hebben, kijken alle buurtkinderen (en hun ouders) gezellig met ons mee.
Na school speel ik buiten of ik lees een boek en ik rij iedere dag op mijn eigen pony, het bos is op loopafstand. Mijn ouders zijn inmiddels verhuisd naar de stad maar als ik ze bezoek rij ik graag met mijn moeder langs alle plekken van vroeger.

Kind 3 wil een pony maar dit is financieel ondenkbaar. Hij heeft ook helemaal geen tijd om een pony te verzorgen: op maandag paardrijden en tafeltennis, op dinsdag judo en pianoles, op woensdag tafeltennis, op vrijdag tennis, op zaterdag competitie en op zondag een toernooi, om nog maar te zwijgen over de activiteiten van zijn broers. In dit turbulente bestaan verheug ik me ’s ochtends al op het moment dat we ’s avonds met z’n allen, uitgeblust, onder een deken op de bank voor de buis zitten. Maar...ik zou niet anders willen!

Crommunicatie

Ik lees graag ingezonden brieven, waarin mensen hun hart uitstorten of ongezouten hun mening geven. Met een mengeling van begrip en verbazing lees ik de verhalen van ouders of grootouders die hun (klein) kinderen niet meer zien.

Tuurlijk, het is maar een kant van het verhaal, en perception is reality! Misschien zijn de bewuste (groot)ouders wel helemaal niet zo aardig als dat ze mij doen geloven in hun brieven. Als ik aan mijn eigen ex schoonmoeder denk, is dat niet met warme gevoelens. Uiteindelijk heb ik alle contact met haar verbroken. Een redelijk besluit? Misschien, maar met een beetje goede wil van beide kanten hadden we ons contact kunnen herstellen. Communicatie is mijn vak maar ik vind het moeilijk om duidelijk aan te geven wat ik wel en niet bedoel. En ik ben vast niet de enige….Onduidelijk communiceren, leidt vaak tot crommunicatie.

Ik heb niet de illusie dat we alle wereldproblemen kunnen oplossen door helder met elkaar te communiceren maar we komen vast een heel eind. Het gaat tenslotte lang niet altijd om de boodschap zelf maar hoe deze over komt bij de ontvanger!

Watch out

Sint en Kerst nadert. Op zoek naar een leuk cadeau voor je geliefde voor een speciale gelegenheid of om jezelf te verwennen? Collega H. komt naar kantoor met een prachtig horloge om zijn pols, het klokje kan hij omdraaien. Het horloge doet denken aan de Reverso van Jaeger-Le-Coultre, maar de prijs gelukkig niet. Voor dit horloge van het Zwitserse merk Rotary Watches (http://www.rotarywatches.com/) betaalt H. € 550. Een Reverso kost al snel het tienvoudige.

Sleutels

Ik ben mijn sleutelbos kwijt, huissleutels, fietssleutel, autosleutel. In de woorden van Gerda Smit: Alles weg. Kan vanochtend de voordeur niet meer dicht doen omdat kind 2 het slot half heeft omgedraaid. Zit niets anders op dan met de deur nog open hard achter hem aan te hollen, (m'n persoonlijk record verbrekend) en zijn sleutels lenen. Achter in de bestekbak vind ik een autosleutel, en in een potje in de servieskast vind ik een reserve fietssleutel. Collega J. heeft een reservesleutel van mijn kamer, op de huissleutels van lover J. na, is mijn bosje weer compleet. Ik heb de sleutels meteen aan een keycord gehangen zodat de bos, in geval van 'nood', makkelijker te traceren is. Voelt wel raar, een bos sleutels bungelend om mijn nek. Op internet zoek ik naar advertenties van slotenmakers….ik wil in ieder geval andere pensloten. Deze zijn oud en verroest en gaan lastig van het slot. En zoals het een budgetqueen betaamt, het liefst vor een 'koopje': 2 pensloten inclusief plaatsing voor € 99,00 bij Van Delft Beveiligingen (www.vandelftbeveiligingen.nl). Volgens collega W. is dat een goede deal.

Misschien heb ik de sleutels, voor de verandering, in de deur laten zitten. Zo laat ik ooit de bos een hele nacht bungelen in de voordeur. Het is dat de bezorger van de Volkskrant zo aardig is om behalve de krant ook de sleutelbos in de bus te doen. Kind 1, is vroeg thuis uit school en belooft een uurtje te zoeken. En als hij alle laden, kastjes, laarzen, schoenen, plastic tasjes en de vuilnisemmer heeft omgekeerd ga ik over tot plan B.
Misschien een self fulfilling prophecy maar als alle sloten zijn vervangen en mijn bankrekening, door deze operatie, aardig donkerrood is gekleurd… kom ik vast wel weer mijn sleutelbosje ergens tegen.

Lezen

Er gaat geen weekend voorbij zonder het lezen van stapels tijdschriften en kranten en om de kosten enigszins binnen de perken te houden koop ik vaak een pakket met tijdschriften van een paar maanden geleden. Een abonnement op een leesmap of een proefabonnement op krant of tijdschrift is natuurlijk ook een idee. Voordeel voor de laatstgenoemde optie zijn de leuke cadeautjes. Zo kreeg ik ooit een winterjas cadeau bij een abonnement op Marie Claire, een Nespresso apparaat bij Elle Wonen, een tas van Ecco bij Jan en een paar sheepskin handschoenen van UGG bij een abonnement op Living (Liv).

Liv heeft weer een leuke aanbieding: 8 x Liv plus een citybag voor € 50.

Maar de leukste aanbieding is van Grazia: een half jaar lang iedere week Grazia in de bus plus een poncho van Giacomo, samen voor € 75.

Kijk voor meer leuke aanbiedingen op www.zester.nl.

MJ

In juni van dit jaar overlijdt Michael Jackson. Een fan van zijn muziek ben ik nooit geweest en ik vond het een merkwaardige, wereldvreemde man. Totdat ik gisteren, in This is it, een ander beeld van Michael krijg. In de documentaire zie ik een vakman die alle noten van zijn muziek tot in de finesses beheerst net als de ontelbare danspassen. Maar het mooiste moment is de opname van Michael die aan het jammen is met een jonge gitariste. Hij zingt en zij speelt de sterren van de hemel maar Michael is nog niet tevreden…die noot moet nog hoger….’You’ve got to shine’, zegt hij, ‘Pak ze allemaal in’. Een prachtig moment, alleen iemand die boven zich zelf uit stijgt, kan zoiets oprecht zeggen en iemand anders te laten stralen…Ik wil dat ik dat kan….Afgelopen zaterdag was het weer raak met ex man E. en mij. Hoewel afgesproken brengt E. kind 2 niet terug op de afgesproken tijd en is hij onbereikbaar. Ruim drie uur later staat kind 2 met tranen in zijn ogen voor de deur. ‘Sorry mama’, ‘ik moest met papa mee om te winkelen’.

Ik omhels mijn kind en zeg dat het goed is, maar van binnen kook ik van woede. Waarom niet even overleggen? E. blijft onbereikbaar dus spreek ik een voicemail met de vraag om een afspraak te maken om over dingen die niet lekker lopen te praten…dat is alweer een aantal dagen geleden maar nog geen reactie.

Overleg zou alles veel makkelijker maken, respect is ook hier het toverwoord. Verdrietig dat degenen die ons het dierbaarst zijn er het meest onder te lijden hebben maar ik neem me voor (thanks Michael!) om hier boven te staan en in ieder geval mijn deel van de afspraken na te komen.

Met dank aan moeder E. die mij vorige week inspireerde met haar outfit as promised de foto van de blouse en riem. Niet helemaal budget maar ook weer niet over the top:

De donkerbruine lederen riem (29,95) komt van WE, de flanellen ruitjesblouse (€ 39,95) van America Today.

Eigen stijl

Met ongeVeertig ontwikkel ik steeds meer mijn eigen stijl, van kleding, de inrichting van mijn huis tot het denken over dingen. Inspiratie ( 'a never ending source) hiervoor vind ik overal, het straatbeeld, op kantoor, in de sportkantine of gewoon bij vrienden thuis. Mensen inspireren me met hun kleding, hun manier van lopen maar vooral met hoe ze in het leven staan. Regelmatig surf ik naar de site van The Sartorialist (thesartorialist.blogspot.com), volgens Time Magazine een van de 100 design influencers. The Sartorialist is beroemd bij fashionista's, zit front row bij modeshows en heeft invloed. Op zijn blog staan tientallen foto's van de meest uiteenlopende mensen in de straten van Milaan tot New York.

Fin de la semana

Na alle regen van de afgelopen dagen is ‘t vandaag heerlijk weer en ik heb zin in het weekend. Vanmiddag lunchen met de kids (spongebob tosti’s) terwijl N. ons huisje schoonmaakt. Boodschappen doen en met kind 3 naar de markt, voor lekkere (boeren)kaasjes. Op verzoek van mijn oudste gaan we morgenavond (vlees) fonduen en ik koop een fonduepan (elektrische) bij Blokker of Marskramer.

In tegenstelling tot mijn moeder gebruik ik geen olie voor de fondue maar bouillon:

Breng 2 liter water met 6 kruiden of groente bouillon blokjes aan de kook. Doe er een gesnipperd sjalotje en een paar tenen knoflook bij. Laat kwartiertje koken. Leg gesneden stukjes stukjes vlees (worst, biefstuk, mini hamburgertjes, slavinkjes en dobbelsteentjes kipfilet), vis (kabeljauw, garnaaltjes) en groenten (champignons, paprika en komkommer) op een schaal. Lekker met Naan (plat Indiaas brood).

Gooi de bouillon na afloop niet weg, maar drink het de volgende dag bij de lunch.

vrolijke ruitjes

Mijn gedachten maken zoveel overuren de laatste tijd dat ik helemaal vergeet om me heen te kijken. Als ik wel kijk zie ik op straat mensen lopen die er leuk uitzien of hip gekleed zijn zoals afgelopen woensdag tijdens een bijeenkomst bij een van de klasse ouders om de activiteiten van het komende schooljaar te bespreken en voor te bereiden. Klasse ouder E. is charmant gekleed in een skinny jeans, vrolijk roodgeruite blouse en een lichtbruine heupriem met grote gesp. Dit beeld staat al een paar dagen op mijn netvlies, ik wil ook zo’n combinatie! Ik voeg de daad bij het woord en ga op de eerste dag van het weekend lekker shoppen, op zoek naar de blouse en riem.

Empty

Ik kijk naar buiten en zie een ekster op de vensterbank zijn blauw witte vleugels heen en weer slaan…. en ik pak mijn jas van de kapstok en rij naar huis om een kopje thee te drinken met mijn oudste zoon, die zit te leren voor een proefwerk aardrijkskunde…Als hij later die middag wegfietst naar zijn vader toe, kijk ik hem na totdat mijn ogen hem niet meer kunnen volgen, en ik denk aan een middag lang geleden. Het is de laatste schooldag voor de kerstvakantie en ik zit met mijn kind in de snackbar te midden van bejaarde bewoners van de aanpalende flats. Kind en ik zijn daarvoor al bij Mc Donalds geweest voor een broodje hamburger, maar dat vond kind niet lekker, ik gooi het broodje weg en we rijden naar het nabij gelegen winkelcentrum voor een broodje kroket. Dit gaat er gelukkig in als koek en ik haal opgelucht adem. Zo meteen zet ik hem af bij school en morgen vertrekt hij met zijn vader naar Oostenrijk, voor een skivakantie. Daarom wil ik graag dat zijn herinnering aan dit moment goed is….

Vanmiddag, vier jaar later, drinken we thee en ik voel me net als toen. Het lege nest syndroom… maar dan tien jaar te vroeg.

Wizz...kunde

‘Een 7 voor wiskunde mam’, mijn oudste komt, natgeregend (want weigert een regenbroek te dragen want niet hip) maar opgetogen thuis. ‘Top, kind’, zeg ik, wiskunde is tenslotte een belangrijk vak en ik herinner me maar al te goed mijn eigen wiskunde drama op de middelbare school. Rekenen kon en kan ik als de beste, en met een gezin is het heel handig dat ik de knikkers kan tellen en welgemikt uitgeven. Maar wiskunde, da’s andere koek….had en heb ik geen kaas van gegeten. Bij het lezen over negatieve getallen word ik vanzelf wel negatief. En de enige Pi waarvan ik vrolijk word is de hoofdpersoon uit Het leven van Pi, en die heeft niks met wiskundige berekeningen en formules te maken.

Kind 1 vertelt dat een van zijn klasgenoten het verkeerde antwoord snel heeft uit gegumt en er het goede antwoord voor in de plaats gezet, vervolgens is hij met zijn formulier naar de leraar gelopen en kreeg er nog een half punt bij ook.

‘Wat brutaal en oneerlijk’, zeg ik verontwaardigd terwijl ik zelf ook al eens iets soortgelijks heb gedaan. Met wiskunde zit ik naast Miriam, een bizar meisje dat heel goed in wiskunde is, en nadat ze haar eigen proefwerk heeft gemaakt, wisselen we snel onze formulieren om, en maakt ze het mijne.

Deze leraar is iets slimmer dan de wiskunde leraar van kind 1. Ik heb weliswaar een voldoende gekregen maar door de bijbehorende tekst ‘bedankt MV’, weet ik dat dit experiment niet voor herhaling vatbaar is.

Uit elkaar

Vanochtend kom ik ex tegen op school, bij de school maatschappelijk werkster waar we een gesprekje hebben over kind 2. En waar ik al bang voor ben gebeurt, het gesprek met de aardige mevrouw eindigt in een woordenwisseling tussen hem en mij omdat we het niet eens zijn met elkaar. Dat is niets nieuws, dat was al zo tijdens ons huwelijk en waarom zou het daarna opeens anders zijn?. We zijn twee zulke verschillende personen met hele verschillende opvattingen dat we het waarschijnlijk nooit eens zullen worden met elkaar. En dat is best lastig want met drie opgroeiende kinderen zijn we, althans bij leven en welzijn, nog lang niet van elkaar af.

Kan, in de eerste jaren na de scheiding, zijn gedrag mijn dag nog behoorlijk verpesten, nu gun ik hem hooguit een uurtje. Dan bel ik even met mijn moeder om stoom af te blazen en ga weer door. Ons huwelijk en scheiding is er een uit de boekjes, de horror boekjes wel te verstaan.

Als je verliefd bent denk je niet na over de vraag hoe zou hij of zij zijn als we uit elkaar gaan. De gedachte komt niet in je op maar het is goed om er eens bij stil te staan. Je kan in je trouwgelofte een zinnetje opnemen in de trant van ‘als we ooit uit elkaar gaan dan beloof ik……’

Met enige jaloezie kijk ik naar de respectvolle manier waarop mijn huidige partner en zijn ex met elkaar omgaan, doe mijn zo’n ex man zeg ik dan…

Maar van veel nare dingen leer je ook weer iets. Wijze lessen die ik de afgelopen jaren heb geleerd samengevat in een paar regels:

Suddenly you fall in love

And then again out of it

Find yourself caught in the middle

And eventually you’ll rise above

Lekker lui op de bank...

...Maar dan wel onder een plaid….van nepbont. Ik zie ze afgelopen weekend over de stoelen hangen op het terras van Badhotel Bruins en ben meteen geïnspireerd….Was toch bijna in de regen naar Action in Hillegersberg gefietst, maar gelukkig biedt de folder van Blokker (want dichterbij) uitkomst…..een bontplaid voor € 12,99. Bijpassende kussens kosten rond de € 5. Bij lange winteravonden horen natuurlijk kaarsen. Boomschorskaarsen zijn nu helemaal in, zie ze op Vlieland bij het winkeltje Zilt, voor € 10. En ook hier biedt Blokker een goedkoop alternatief…boomschorskaarsen vanaf € 3,00. Keep you posted (with a picture)!

Breien

Ze zijn er weer! De lange winteravonden waarop we met z’n allen onderuitgezakt,

‘t liefst onder een dekentje, op de bank televisie kijken. Maar na een paar avonden buizen heb ik het wel gezien en moet ik weer wat om handen hebben….Tussen de regenbuien door fiets ik op mijn Batavus naar Le Marin (Zeeman) ik een paar bollen wol (vanaf € 0,99 per bol) en breipennen (€ 0,99) koop. Op internet vind ik een (Noors) patroontje en begin aan mijn eerste sjaal. Meestal begin ik veel te enthousiast aan allerlei ingewikkelde breisels met als resultaat dat ik niks afmaak en er op zolder stapels plastic tasjes liggen met halve truien omdat ik het na het voor- of achterpand niet meer zie zitten.

Maar deze week heb ik ’s avonds twee sjaals gebreid, eentje voor collega J. en eentje voor stiefdochter E. Breien is leuk en breiende filmsterren zoals Julia Roberts maken het hip.

Op de middelbare school brei ik tijdens de lessen, truien voor vriendjes…maar helaas zit hier ook een patroon in…zodra de trui af is, is de relatie dat ook…Het duurt dan ook een tijdje voordat ik het aandurf om een trui voor mijn lief J. te breien maar op een regenachtige zaterdag rijden we naar Leiden en kopen in een piepklein zaakje in een achteraf steegje de mooiste wol die we kunnen vinden, genoeg voor een sjaal, een trui en een omslagdoek. Dat is nu ruim een jaar geleden en de trui is nog steeds niet af evenmin als de omslagdoek. De sjaal wel, maar die is J. helaas kwijtgeraakt.

Af en toe ruik ik even aan de bolletjes wol, de geur van echte scheerwol. Dan brei ik weer een klein stukje. Maar de meeste tijd staan de plastic tasjes zielig naast de rode bank van J. Maar goed, de wol is dik, de pennen (nr.10) ook, met een beetje goede wil is het ‘binnenkort’ af.

Ik ben blij met lange avonden….(de dagen gaan snel en lijken zo kort) en het tikken van de breipennen. Misschien begin ik een breiclub, weer eens wat anders dan een leesclub….Beppen & Breien lijkt me wel een leuke naam!

Out of Pocket

€ 100 voor een spijkerbroek ipv €250, een droomdeal? Voor sommige van mijn vrienden, absoluut.
Je loopt dan wel in een echte designer spijkerbroek. Maar zelf zou ik het er, ook al had ik de briefjes van € 100 voor het oprapen, niet voor over hebben.
Ben je van de 'grote' merken en bezorgt het woord mainstream je koude rillingen meld je dan aan voor de nieuwsbrief van The Outnet.com (zusje van Net-a-Porter). Voor een uurtje virtueel windowshoppen heel leuk en als J. ooit mijn hand gaat vragen dan koop ik hier mijn 'witte' jurk ;-).

Roestig Ros

Vriendin F. vertelt dat haar fiets is gestolen, uit de achtertuin.

‘Stond ie op slot’, wil ik weten.

‘Tuurlijk’, zegt ze.

En ik denk aan mijn jeugd die ik doorbreng, in een klein dorpje in het hoge Noorden.

Van fietssloten hebben we nog nooit gehoord en ook de achterdeur staat altijd open.

Wat een verschil met nu….ben iedere avond minstens een kwartier bezig om alles af te sluiten (en ik heb een klein huis ;-) ). Fort Knox, plaagt J!

En ik denk aan mijn Batavus Favoriet, waar ik pas sinds kort op durf te fietsen…en alleen omdat J. mijn roestig ros, zonder dat ik het weet, bij het grof vuil heeft gezet.

Is de stad een gevaarlijke plek om te wonen of zijn op het platteland de deuren inmiddels ook op slot? Als ik het programma Opsporing Verzocht mag geloven dan wonen wij in een levensgevaarlijk en explosief gebied waar iedere voorbijganger een verdachte lijkt.

Onveilig in de Randstad? Het leven gaat er in ieder geval sneller…en soms gaan de gebeurtenissen ongemerkt aan je voorbij……!

Eb en Vloed

Wie denkt dat je op de Waddeneilanden niet kunt shoppen komt bedrogen uit….in ieder geval op Vlieland! Zodra ik voet aan wal zet loop ik zo hard ik kan door de Dorpstraat naar Eb en Vloed. Sinds kort gehuisvest in een charmant pandje op nr. 5. Op enkele minuten van de Veerboot ;-). De enige winkel die ik ken waar ze Woolrich jackets verkopen, naast nog veel meer mooie merken zoals Ugg, Odd Molly en Taifun. Sinds kort is er een outlet en….een webwinkel. Al is het natuurlijk geen straf om naar Vlieland af te reizen! www.ebenvloed.nl.

Bargain in the bin

Schreef er laatst al over maar hier zijn ze dan de...Shabby Look A Likes. Gekocht bij Van Haren voor € 79,99!

I love Zeeman

Sommige van mijn vriendinnen willen er niet gezien worden maar ik hou van Zeeman, de super met de geel/blauwe tasjes. En helemaal sinds vorige week want toen scoorde ik er twee paar echte suede handschoenen voor € 4,99 per stuk. Het ene paar geef ik met een zelfgebreide sjaal en een paar oorbellen cadeau aan collega J. die net als ik dol is op Zeeman. Nu heeft J. het figuur van een fotomodel, in een jutezak ziet ze er nog tip top uit. J. werd onlangs gescout door een bekend modellenbureau maar, poseren als een veredelde kleerhanger, zo zei ze, dat leek haar helemaal niks. Aangezien ze dit blog ook leest weet ze alvast wat ze cadeau krijgt ;-)

Verliefd op Vlieland

Ik wil dit stukje eigenlijk beginnen met een lofzang op Vlieland, een gedichtje. In de plaatselijke boekwinkel lees ik achterop een dichtbundel een tekstje over het eiland en dat ljkt me wel wat. Maar op weg naar het hotel ben ik de regels alweer vergeten. Anyway met of zonder dichterlijk proza, verliefd op Vlieland ben ik al een jaar of tien. Afgelopen weekend waren we er weer, J. en ik. En de weekendjes verlopen altijd volgens het zelfde stramien....in Harlingen aangekomen hebben we alle Ranstadstress van ons afgeschud. Nou ja, bij het eten van een broodje in de restauratie....warme beenham....zie ik mensen aan boord gaan en ben ik bang de boot te missen, dus prop ik mijn broodje in een servet en stop het in mijn tas. Ook dat is iedere keer hetzelfde. In de haven aangekomen verliest iedereen zijn rang en stand en zijn we allemaal gelijk...tijdelijke eilandbewoners. De ene keer huren we een huisje (de Galei), de ander keer nemen we een hotel (Seeduyn dit keer). 's Avonds eten we in het Armhuis en wachten drie kwartier tussen iedere gang. Ook dat is hier normaal...tegen middernacht fietsen we terug naar ons hotel. J. op een fiets met versnellingen en ik eentje met een terugtraprem.
Zaterdagochtend fietsen we na het ontbijt naar het dorp, eerst even naar Eb en Vloed en dan naar het Posthuys, bijna 8 kilometer verderop in de Duinen. We blijven bijna drie uur en lezen alles wat we bij ons hebben...van sufferdje tot de Volkskrant en van Libelle tot de Marie Claire.
's avond eten we in het hotel...wel zo makkelijk...rollen we vanzelf ons bedje in....Op zondag nemen we de vroege boot en na Amsterdam begint de file.....we zijn weer thuis...bijna!