One HABby Family
dinsdag 8 april 2008
Waarom
Het webblog is mijn playground...om te oefenen voor het grote...het echte werk...maar net als die heimelijke verliefdheid is de gedachte hieraan mooier, spannender....
En al ontstaan de mooiste dingen vaak in slecht tijden of onder erbarmelijke omstandigheden (tevredenheid brengt nu eenmaal geen grote geesten voort)...ik dompel me liever onder in de dwaasheid van het dagelijks bestaan...en vestig mijn hoop op kind 1 die met klasgenootjes een tijdschrift maakt....de titel is nog niet bekend maar het wordt vast leuk!
donderdag 27 maart 2008
Fly away
Op woensdag lees ik in de krant van zaterdag een column van Sylvia Witteman, de leukste literaculi combi die ik ‘ken’. Sylvia woont in Amerika maar daarvoor nog even in Nederland en weer daarvoor heel lang in Rusland. Ze kan vermakelijk vertellen over haar buitenlandse belevenissen zoals vliegen in de voormalige Soviet Unie. Sylvia is overal bang voor behalve voor vliegen!
Over vijf weken ‘moet’ ik weer voor een dag of drie naar New York. En al op de site van KLM krijg ik kippevel. Terwijl ik online een vlucht boek denk ik, vervuld van morbide gedachten, 'zie ik mijn kinderen ooit nog terug (zij vliegen, op dezelfde dag als ik naar New York, met hun vader naar Turkije).
Ik heb een goed geheugen en herinner mij daarom alle vluchten die ik ooit heb gemaakt en voor een mens met vliegangst telt dat nog aardig aan want gek genoeg heeft angst me nooit weerhouden in een vliegtuig te stappen behalve in mijn Dennis Bergkamp periode een paar jaar geleden. En dat zonder cursus van de Valk!
De daaropvolgende vluchten verlopen min of meer volgens hetzelfde patroon. Ouders hebben de smaak van vliegvakanties te pakken maar het maakt ze niet uit welke luchtvaartmaatschappij er op de ticket staat. We vliegen met Tarom naar Roemenie waar de enge stewardessen lijken op klonen van Mathilde Willink en met Transavia en Air Holland naar Limerick. In de jaren'80 woon ik in de VS en herinner ik me niet zoveel van vliegangst (nou ja op die ene landing bij noodweer na dan toen ik me vastgreep aan een zakenman). 9/11 was nog ver weg en de Amerikanen gebruikten de Red Eye als bus.
Mijn ex man hield (en houdt) van vliegen en besloot zijn brevet te halen. Hele weekenden bracht ik door op allerlei obscure vliegveldjes en in locale vliegclubs, eerst in Brabant later op Zestienhoven. Ik kende de theorie van binnen- en buiten en ging braaf ieder jaar mee op vliegkamp in St Valery en Caux. Maar nooit stapte ik in een van die afschuwelijke kleine kistjes.
In de Dennis Bergkamp periode reisde ik weliswaar veel voor mijn werk maar nam ik steevast de trein…naar Milaan, Berlijn of London. Terwijl collega's fris en fruitig aan het ontbijt zaten kwam ik moe en brak na een etmaal treinen de hotellobby binnengesloft met het vooruitzicht dat ik een dag later weer terug mocht. In deze periode verruilden ex en ik (hij met tegenzin) de verre vliegvakanties voor autovakanties in Italie of Frankrijk. Ik ben ervan overtuigd dat het niet-vliegen voor de eerste metaalmoeheid in de echtelijke sponde heeft gezorgd.
Hoewel niet geheel en onder alle omstandigheiden vrijwillig kan ik gerust zeggen dat ik met veel (soms dubieuze en inmiddels niet meer bestaande) low cost carriers heb gevlogen.
Zoals Jamaican Airlines, waar de stewardessen bij alles Yah man riepen en bleven lachen, ook toen de bagage uit de overheadbins op het hoofd van de passagiers aan het gangpad viel. En aan de vooravond van hun zoveelste faillissement vloog ik nog met PanAm van Puerto Rico naar Miami.
Ik ben jaloers op iedereen die in het vliegtuig wel kan slapen, zelfs zonder Tramezapan, terwijl ik acht, tien of soms dertien uur achtereen naar het scherm in de stoel voor me staar: hoe hoog vliegen we en vooral hoe lang nog! Maar ik wil geen vlucht meer cancellen omdat mijn ex zogenaamd naar het buitenland moet en ik daardoor geen opvang voor kids heb terwijl een verwachte storm de echte reden is. Laat mij voortaan ongewis van onheilspellende berichten uit de cockpit over plotselinge weersveranderingen, heftige turbulentie en luchtzakken. Ik wil knock out als Mr. T. of nog beter zoals mijn oudste zoon, die tijdens een vlucht naar Dublin blij uitriep: 'Oh mam, wat gaan we hoog' om daarna als een blok in slaap te vallen! Desnoods met de mond open.
dinsdag 25 maart 2008
Een tien met een griffel
Voor mijn kind
Loslaten
't is tijd om te gaan
en los te laten wat me dierbaar is
om afscheid te nemen
van wat bekend …vertrouwd …en veilig is
'k moet gaan
kan niet langer wachten
om fouten te maken
en ervan te leren
om uitdagingen aan te gaan
en te zoeken naar het nieuwe
om me over te geven
en te laven aan het onbekende
Daarom ga ik….nu
bedankt
dat je een stukje met me mee liep
m’n hand vasthield
als ik het even niet zag zitten
naar me luisterde als ik het moeilijk had
me een zoen gaf
toen ik onaardig tegen je was...
Later
als ik ‘groot’ ben
denk ik terug aan jou
en weet ik dat het goed was
Substance
Nu kan ik kan tal van redenen/oorzaken aanvoeren maar bottomline is dat ik er gewoon ff geen zin in had....zit overdag al zo veel te schrijven en redigeren dat het me moeilijk valt om er 's avonds nog een schepje bovenop te doen...het is als de spreekwoordelijke berg waar je overheen moet maar als je ervoor staat toch besluit om te keren.
Over een berg gesproken.....kind 1 zat tot twee keer toe in de kantine terwijl ie eigenlijk moest trainen (tafeltennissen)....geen zin...saai...wil niet meer....trainer is te streng....
Tja wat zeg je dan als moeder...behalve dan dat je net tig euros aan contributie hebt betaald....dat ie moet doorzetten....dat het uiteindelijk ook gelukt is om hem (na het hockey en karate debacle) drie jaar lang te laten voetballen.....soms met weerstand maar meestal met plezier....En ik leg hem uit dat je soms pas na 100 saaie trainingen iets beheerst en dat Bettine Vriesekoop ook niet na de tiende les mee kon doen aan het NK... Maar kind 1 heeft nog nooit van Bettine gehoord......
Ik denk aan mijn eigen jeugd...l'histoire se repete.....want ik was ook eentje van dertien sporten.....niks afmaken...
De volgende dag moest kind 1 huiswerk maken...hij snapte de sommen niet...ik ook niet...maar ik besloot uitleg te vragen aan TdJ van onze financiele administratie en terwijl ik uitleg kreeg over breuken vermeerderen verminderen grootste gemene delers dacht ik aan de berg die je over moet om de volgende te bereiken......toen ik het zelf snapte kon ik het kind 1 uitleggen.. die me de volgende dag trots vertelt dat hij maar 1 fout had....
Mooi.... we hebben de eerste berg beklommen...het begin is er....op naar de volgende helling.
Want talent is mooi maar zonder doorzetten kom je niet ver!
Enne H. alles ok hoor! Spreek je snel!
zondag 2 maart 2008
De Lange Latten
We waren met 8 kids en 3 volwassenen...en het was even wennen voor ieder zijn plekje had gevonden (en we hadden maar een week)....Zus F. van vriendin M. verbleef met haar kroost in een hotel een dorp verderop...Vriendin M...haar kids en ik en mijn Tokkies verbleven in kinderhotel Santis...dicht bij de piste.....maar behalve een keertje pizzabakken met de pizzaiolo en een zompig kamertje dat door moest gaan voor Spielzimmer (veel meer dan een Xbox stond er niet in)....was er niet veel te beleven voor de kids....de 'foute' hotelmanager zette bovendien regelmatig de stroom in de kamer uit of deed gewoon de deur op slot zodat het Nederlandse kroost (gelukkig konden hun ouders niet konden klagen over geluidsoverlast) wel 'gedwongen' waren om verstoppertje te spelen in de gangen en de lift....Danke Liebe Hotel Director...u bracht, al is het maar voor even...de fantasie terug in het spel....niks electronisch getreutel....gewoon hardcore Buut Vrij!
En dan the real thing....het skieen: eer alle 8 kids een paar latten, helm, stokken en schoenen hebben....ben je een paar uur (en heel wat zweetdruppeltjes) verder......
Ik heb niet veel geskied maar wel vaak en hard gelachen....om mezelf...mijn kids....mijn vriendin en haar zus in een gekke bui....de kannen heet water...met instant koffie....om de grapjes.....het lawaai van 13 mensen...de shagrijnige medeskieer.....de aardige skileraren en liftbediendes en het meest om de broertjes F. en S. die zonder ooit op de ski's te hebben gestaan in hun matching trainingspakken van Feijenoord de berg naar beneden suisden om er beneden achter te komen dat ze niet konden remmen......tja...en voordat je het weet zit je weer in de auto richting Bregenz waar we in de file nog een bekende tegenkomen....Helaas gaat het in Duitsland mis....ik rij naar Kassel (tegen de voormalige Oostduitse grens) in plaats van Stuttgart en zo 600 kilometer om....16 uur in de auto.....Maar als ze me vragen hoe dat kwam dan zeg ik gewoon dat ik aan het oefenen was voor die lange rit straks in de zomer naar Kroatie.....
vrijdag 22 februari 2008
'Succes kills creativity'
donderdag 21 februari 2008
Boale
Bij de broodafdeling kom ik heel even in de verleiding om het gist en meel terug op de plank te zetten en een brood van Dupain (met Pain Poilane het beste brood ter wereld) in de kar te stoppen. In plaats daarvan koop ik een donkere panini....die ik thuis beleg met zongedroogde tomaatjes, pittige kaas, komkommer en paprika...
Het is nog een hele klus....broodbakken.... mijn deeg voelt best vochtig en sponsachtig maar het blijft plakken aan m'n handen en dat mag volgens het recept niet. Gelukkig brengt extra meel uitkomst....2 x 30 minuten kneden en 2 x 45 minuten rijzen in een vochtige doek bij de verwarming...en daarna nog 30 minuten rijzen in een met olijfolie ingevet bakblik.....terwijl de oven warm wordt...
Het brood staat nu in de oven....of het lekker is kan ik nog niet verklappen...en omdat ik verkouden ben ruik ik niks maar.....het grof oer zeezout en de olijfolie extra virgine staan al klaar.....
dinsdag 19 februari 2008
'Pasta Joint' ...
Het restaurant annex deli aan de Zwaanshals in Noord brandde een paar jaar geleden tot de nok toe af ... But now She's back! Twee keer zo groot maar nog even charmant en gastvrij als daarvoor. J. en ik waren nog niet binnen of we kregen al een glas huiswijn en brochetta in de handen geduwd. Het personeel en de kaart zijn nagenoeg hetzelfde....Ik herkende onmiddellijk de kokkin in de open keuken...en zij mij gelukkig ook! De enige die ik mis is La Mama..vanachter de toonbank hield ze alles in de gaten!
Ik heb veel herinneringen aan dit Etablissement....van kookworkshops met collega's, tot eindeloze lunches op zaterdagmiddag (na onze slag te hebben geslagen bij het inmiddels ter ziele 'Goede Maatjes') en kerstdiners met de dames. Ooit sprak ik hier zelfs af met een volkomen onbekende jongeman....op een onrustige donderdag in november.... La Mama zag hem overduidelijk niet zitten en gebaarde vanachter haar vaste standplaats met de duim naar beneden...ze had gelijk...He was a 'goner'.
Pasta Genova, Zwaanshals 558/570, telefoon 010-4657450 (Kookpunt en Haa Gebak zitten er om de hoek)
maandag 18 februari 2008
Nooit meer ik van vroeger!
Tegelijkertijd valt het tijdschrift Jan in de brievenbus...van die eh...zwarte leren tas! Meestal sla ik de 'Editorial' over maar nu valt mijn oog op die ene zin 'voor geen goud zou ik nog 25 willen zijn met puppyvet in die eeuwige Corelbroek'. Daar ben ik het hardgrondig mee eens....
Soms worden mensen mooier naarmate ze ouder worden. Toegegeven, dat is eerder uitzondering dan regel en dat heeft volgens mij niks met plastische chirurgie te maken maar wel met een tevreden uitstraling...hoeveel mondhoeken gaan er met de loop der jaren niet hangen van zurigheid?
Een collega die ik al een tijd niet had gezien riep vanochtend door de gang
'he ze is het toch'
Waarop ik vroeg 'hoezo'?
'Nou eh...ik dacht daar komt een meisje aan'
Ik voelde de benen onder mijn lijf minstens 25 centimeter groeien...... naar spectaculaire hoogte.
..een meisje....
Het gekke is dat ik me nu veel meer een meisje voelde dan op mijn 25e....ik was toen ook dik, onzeker en nijdig op alles en iedereen. En ik droeg Corel Broeken met zo'n gekke rits in de zij. Complimenten, ik geef het onmiddellijk toe, zijn leuk maar ook zonder een veertje hier en daar zit ik prima in mijn vel... Nu ik de 40 gepasseerd ben maakt het me eigenlijk steeds minder uit hoe anderen over me denken...ik ben eindelijk geworden wie ik ben....mijn beste vriendin! En dat is wel zo makkelijk want daardoor verkeer ik 24/7 in goed gezelschap.
'Happy met jezelf' .....daar kan toch geen Louis Vuitton tas tegenop?!
zondag 17 februari 2008
Zoek Zoekt Zoeken
Boer Jan wist zich op de boerderij omringd door drie totaal verschillende vrouwen....dan is het vinden van de ware toch een peuleschil?....Hij stuurt 'gerefo babe' Anita als eerste weg....maar voor het tot een tweede en laatste keuzemoment komt nemen boerinnen in spe Siepie en Annet zelf de benen...
Botte Boer Henk had het volgens de media (en zijn vrouwen) allemaal aan zichzelf te danken...dat zal vast wel...en ik vond Maartje en Marlou eigenlijk ook niet bij hem passen maar Clarijn...dat langbenige meisje van het conservatorium.....dat was een match made in heaven....En in mijn droomscenario belt Boer Henk met Clarijn zodra de vuurrode auto'tjes van de andere twee dames van het boer'n erf verdwenen zijn en gaat er als een speer met haar van door...weekendje raften in Salzburg....Ver weg van de bedstee....Maar niks van dat alles....Zelfs van de stalkende Anita niks meer gehoord.....Zeepbellen dat zijn het!
Of Boerin Agnes, boer Frans of Boer Gerard inmiddels de ware liefde heeft gevonden zal me worst wezen... Ik wil vijf keer boerderij geluk....
Lieve Jan en Henk, dat liefdesgeluk niet maakbaar is dat weten wij (die 4,2 miljoen kijkers) natuurlijk ook wel....maar volgend jaar eisen alle bzv fans dat er in de 'contracten van de farmers en hun wannabe wifes een aparte clausule wordt opgenomen....iedereen blijft op de boerderie tot het laatste keuzemoment....tot dan....nobody goes nowhere!
De uitverkorene gaat een weekendje weg met haar boer ook al slaat de vonk niet over....Dan doet ze maar eventjes alsof!
Deal of the Day
woensdag 13 februari 2008
Oh my funny Valentine
I am thinking about you
All the time
Wishing it was true
You being mine...
Instead I am feeling so blue
because you haven't got a clue
About where, why and how
But maybe it is better
More fun and exciting
Receiving this anonymous letter
Wishing you a most pleasant Valentine's Day!
Gedichtje voor mijn geliefde J.
dinsdag 12 februari 2008
Belevenissen
naar judo...naar vriendjes....naar het Kralingse Bos, een ijsje halen bij de Eekhoorn.
Ik fiets en ben gelukkig! In februari zijn de meeste goede voornemens alweer vergeten maar ik neem me voor om de rest van het jaar leuke dingen te doen..
'Omhels de Experience Economy' wordt mijn nieuwe motto! Ik laat de lange klusjeslijst voor wat het is...ik ga op stap...trek er op uit....met kinderen...geliefde...vriendinnen...of alleen.
Ik nodig meteen maar wat vrienden uit om te komen borrelen en eten op zaterdagmiddag....Op zondag gaan kids en ik naar de Hoge Veluwe....waar we een witte fiets pakken bij ingang Otterloo...Lekker 'crossen' door het bos naar het Onder de Grond museum of het Kroller Muller. Op de terugweg eten we Chinees. Over een week gaan we skieen in Zwitserland...en Koninginnedag vieren we dit jaar op Ameland (http://www.weekendjeweg.nl/ voor betaalbare nachtjes, weekendjes of weekjes weg)...daarna vlieg ik voor een paar dagen naar New York (maar dat is werk)....regel ik een romantisch intermezzo in Toscane met J. in juni.....en gaan we in de zomervakantie kamperen in Kroatie......
Mijn enthousiasme kent geen grenzen helaas.... mijn (nadelig) banksaldo wel..... al zou ik willen.....de rest van het jaar ben ik, althans financieel, uitgeklust.....Ik zet wel een stoel tegen de vaatwasser als ie draait en neem een goed boek.....ik laat de balkondeur in de slaapkamer open staan.... en zit nog wel wat langer in de kapotte stoel.
In een tijdschrift lees ik over vakanties in Parijs... met kinderen....! De Eiffeltoren beklimmen, wassen beelden kijken in Musee Grevin, genieten in de zweefmolen in Parc Floral, griezelen in Les catacombes of toveren in het musee de la curiositee de la magie....Gaan we na afloop kipnuggets met suikerspinnen eten in Restaurant Justine.
Wanneer is de herfstvakantie ook alweer....?
maandag 11 februari 2008
Op de wachtlijst voor een goed doel
zondag 10 februari 2008
Cadeau voor mijn geliefde!
Dancing Feet
Mijn regen-voorjaars-najaars-voor dikke kleding jas
Ik kijk bij alle winkels van goedkoop tot duur...blader in de postordercatalogus....kijk mijn ogen uit op internet...ik vind heel veel jassen...maar ze zijn te duur...vormeloos...verkeerde maat...verkeerde kleur of stof.
Maar zoekt verder en gij zult vinden....afgelopen zaterdag vind ik de jas! Bij Galeries Lafayette in Lillle valt mijn oog op een trenchcoat...van een licht glanzende dunne stof in een een kleur blauw om verliefd op te worden...de jas van GL huismerk kost ... 30 euro! Laat de Lente maar snel komen.......
De Vliegeraar
En nu is er de film The Kite Runner (De Vliegeraar). Meestal ga ik niet naar een film die gebaseerd is op een boek dat ik heb gelezen...de filmische werkelijkheid staat vaak in schril contrast met mijn eigen voorstelling...maar J. heeft kaartjes en omdat een eerdere poging met vriendin N. mislukte gaan we toch.
De film is aangrijpend en ontroerend. Ik voel mijn tranen regelmatig branden...net als m'n 'buurvrouw' in de bioscoop. Vrijheid is voor mij gewoon maar is het natuurlijk niet....heel veel mensen leven niet in een democratie. Daarom voeg ik vanaf vandaag 'vrijheid' toe aan m'n lijst met goede dingen die ik dagelijks koester...!
Als je de film nog niet hebt gezien...ga kijken! Voor een ochtendvoorstelling (voor 12.00 uur) in Pathe (http://www.pathe.nl/) betaal je 5 euro per persoon.
Lille Retail Therapy
Meestal mogen we de auto van H's amant L. gebruiken.
Voorbij Antwerpern moet ik naar het toilet....volgens H. is dit iedere 'Lille reis' het geval op exact dezelfde plaats....de Carrestel....
We vervolgens onze reis en tuffen op ons gemak verder richting La Douce France. In twee uur en een kwartier staan we tussen de Fransen op Rue de Bethune. We vragen een aardige 'facteur' (postbode) de weg naar Place de Rihours en vinden net op tijd voor het 'ontbijt' een tafeltje bij Pain Quotidien (waarom hebben ze dit soort ontbijtwinkeltjes niet in Nederland?)... Het ontbijt bestaat uit een mandje met zuurdesembrood, verse broodjes en een croissantje....zelfgemaakte witte-, pure- en melkchocolade pasta en frambozenjam.
Met een dampende cappucino en een glas verse jus d'orange ontbijten we als prinsessen....voor 8,50!
In Lille kun je goed shoppen. We slaan de 'grote' modemerken over en gaan even kijken bij Promod, de prachtige zomercollectie is net binnen....hier kun je met gemak je zomeroutfit scoren en dat voor H&M prijzen (http://www.promod.fr)/
Samen met andere Nederlanders zoeken we bij GAP (http://www.gap.com/) naar koopjes bij La derniere reduction. We halen Pain Poilane, de wereldberoemde zuurdesembroden van Parijse bakkerij Max Poilane, voor een kwart brood betaal je tussen de 2 en 3 euro (http://www.poilane.fr/) en een (niet Sonja B. verantwoord) Epoisse kaasje (rond de 6 euro per stuk) bij Monoprix (http://www.monoprix.fr/) in galleries les Tanneurs.
We besluiten onze shopping spree in Euralille (http://www.euralille.fr)/ ...meestal lopen we er naar toe maar dit keer nemen we de auto te nemen. Euralille is een groot overdekt winkelcentrum naast het treinstation. Er zijn talloze winkels maar een bezoekje aan La Redoute (http://www.laredoute.fr/) is altijd de moeite waard.... Bij het uitpuffen met een kopje koffie op een terrasje (shoppen is tenslotte vermoeiend) zien we hoe twee beveiligingsmannen een winkeldief in de kraag grijpen...
Na de koffie gaan we nog even naar de wijnafdeling bij Carrefour waar we watertanden van alle Grand en Premier Cru''s.....Wij kopen een Riesling Grand Cru uit 2002 voor 7,90.....lekker bij de mosselsoep en vijf flessen grand vins des bordeaux voor een prijs waar we erg HABby van worden (tussen de 1,22 - 4,00).
Met de zon in de rug rijden we om half vijf (supergelukkig) naar huis...!
donderdag 7 februari 2008
DIY
Een volleerd klusser ben ik niet geworden but I manage!
Toen ik hier kwam wonen, werd Giorgio, een Italiaanse Rotterdammer, mijn eerste klusjesman...Hij repareerde alles wat los en vast zat..... soms totaal onnodig, overbodig of zo grondig dat ik weer iemand anders moest inhuren voor herstelwerkzaamheden.....
Ik kreeg een korte affaire met JH.....die met zijn bestelbus door heel Nederland reed om mijn opdrachten uit te voeren...en de spullen op te halen die ik via Marktplaats kocht!...ik sleet aan hem de dingen die ik zelf niet meer wilde in ruil voor Billy boekenkasten in lelijk groen. De houten schommel in mijn achteruin is een aandenken aan de boomlange klusser uit Utrecht... Toen ik een einde aan deze relatie maakte riep een van mijn vriendinnen 'Maar je bent toch nog niet uitgeklust'? Dat klopt maar ik heb zo mijn principes.......
JH was boos op alles en iedereen en met een kwaaie klusser is het gevaarlijk samenzijn.
...Nu heb ik J....misschien wel voor altijd...... En weer bof ik....want deze slimme, aantrekkelijke man is ook nog eens een verwoed en begaafd klusser.....
In onze 'kinderloze' weekenden rijden we van Formido naar Gamma en kopen heel verliefd een keukenkraan bij de Praxis...
J. repareert ingewikkelde lampjes maar ook de waterleiding...hangt een schilderijtje op in de gang, behangt als de beste en hoera, naait zelfs knopen aan mijn bloesjes.
Zelf klus ik ook........ik verf de muren en kozijnen....soms gaat er iets fout (laat ik een blik verf vallen over het laminaat) ....ik zet de ketting weer op de fiets van mijn oudste....sloop de voortuin om deze opnieuw te beplanten.....wordt kind aan huis bij het Milieupark....ik stort en dump alle overtollige spullen....
Snij een deurmat op maat....
Schuur het blad van mijn keukentafel die ik vervolgens beits.......helaas gaat het mis als de inhoud van het blikje op de tafel valt... Dan nog maar een keertje schuren ... de beits ruil ik voor was.....witte was...... De keukentafel oogt als nieuw en behalve mijn nu 'white wash' spijkerrok verpruts ik dit keer niks...
.... Ik denk aan Mario....hij schuurde en lakte drie jaar geleden het parket in de keuken....
Het resultaat was vele malen slechter dan mijn eetafel met overdosis beits.....
...Na twee jaar sparen had ik genoeg geld om de vloer laten herstellen.......
Mario heb ik overigens nooit betaald voor zijn broddelwerk...al had 't een haartje gescheeld....
In vertrouwen fluisterde hij mij namelijk toe dat ie 'even had gezeten'.....
'Waarvoor', zei ik. 'Geweldpleging', antwoordde Mario lakoniek....om een paar minuten later zonder discussie de 'factuur' te verscheuren... Oh ja ik kreeg ook nog een bewegingsmelder cadeau!
EET DEET
.
woensdag 6 februari 2008
Ode aan het kind
Nu kun je al je liefde (en geld) kwijt …
Een kind…
Jouw kind…
De enige mens voor wie je zonder na te denken wil sterven…
Jouw kind….je hart…je ziel
… is jou…
Je wilt alleen het beste….het mooiste…. en nooit verdriet voor…
jouw kind...dat later alles mag worden....je zegt 't (iets te) vaak…
Want stiekem hoop je dat het chirurg wordt, advocaat of misschien topsporter!
…jouw kind heeft talent… is slim!
…en is het mooiste kind ter wereld…
Feestjes…school….sporten…vriendjes…jouw kind (dus ook jij) heeft een drukke agenda. Maar niks is je teveel ...voor jouw kind!
Je legt z’n kleren klaar…
Smeert z’n boterhammetjes
Sust zijn ruzietjes…
Nodigt al z’n vriendjes uit...
Niet voor ‘t eerst…hoor ik hem….tegen anderen zeggen…
‘Toen we uit de Efteling kwamen….had mama alleen een tostie voor ons!
En in gedachten roep ik verontwaardigd ‘Maar dat was in 2005 en jullie zouden met papa onderweg iets eten’…
Wat was ik blij hem weer te zien...... na drie weken vakantie.
zondag 3 februari 2008
Happy Birthday
'Maar het was een druk weekend...'
Een Euroshopper ontbijt, kinder-kabouter-disco-bowling-compleet met frites-en-iets feestje, een zondag lang visite... Maar het absolute hoogtepunt vond dit kind z'n eerste slaapfeestje....
Met 3 vriendjes en 2 broers verstoppertje spelen in de slaapzakken.....half opgeblazen luchtbedden, dekbedden zonder hoes....en in iedere hand een gameboy....
Het feest begint om half vier... met 7 kinderen gaan E. en ik naar een bowlingcentrum ...in een nieuwe-rijken-buitenwijk.......de koffie is er vies....de toiletten ook. Een van 'onze' banen is kapot en hoe goed de monteur ook zijn best doet...de pin wil er niet in! Team 2 wordt onder luid protest aan team 1 toegevoegd...tranen met tuiten...'wij kunnen nu veel minder vaak-lang...
Veel ouders zijn liever niet op de kinderverjaarspartijtjes van hun door een overkill aan suiker 'opgefokte' kroost....Maar ze troosten zich met de gedachte dat het feest over een uur voorbij is.
...niet voor mij...ik moet nog tot de volgende ochtend! Gelukkig vallen de meeste 7 jarigen redelijk vroeg in slaap...en zijn zondagochtend 6 uur wakker.....nog vier lange uren te gaan! In gedachten roep ik 'hoera' als het laatste kind is opgehaald.
Een uurtje pauze voordat de volgende visite om 11 uur op de stoep staat.
.....koffie zetten...en thee ..fris inschenken...een tweede kopje koffie? glaasje laten vallen? ach joh geeft niks.......appelflappen in de oven...25 minuten ja sorry...gebakjes uit de vriezer...vaatwasser inruimen...er is gebrek aan bekers, bordjes en bestek...vaatwasser uitruimen...de vloer vegen...
...toastjes met eiersalade, geitenkaas met honing een paar boterhammetjes...een bruine om te vullen en een witte omdat het zo lekker is....... twee blikken soep... Mijn Witte Tornado N. is er ook....Ze is boos op haar baas en haar ogen spuwen vuur. Al 25 jaar leegt ze iederen dag zijn prullebak...en hij is dit jubileum vergeten! Zijn secretaresse krijgt een boze brief en een doos gebak die N. demonstratief op haar bureau neerzet onder het motto 'een sigaar uit eigen doos'... Gelukkig komt alles weer goed....baas tracteert op de lunch en een extra salaris....
Om vier uur gaat N. naar huis......met mijn laatste tompoucen... Als de rest van de visite vertrokken is vouwt mijn moeder de was, schilt mijn vader aardappels en veeg ik nog een keer de vloer... 'Je lijkt op mij', zegt m'n moeder blij.....'Mam', zeg ik...hoeveel jaar is N. eigenlijk alweer bij ons aan het werk......?
Valentijn Continued
Dus plan een avondje uit en verras je geliefde!. Voor meer informatie kun je terecht op de RET website (zie Surf to Save).
Carwash yeah!
zaterdag 2 februari 2008
Vlieland 3 en Turks Fruit
Lieve Joke, het eerste gedeelte van jouw betoog klopt als een bus! Maar jij weet toch wel dat goede smaak en een goed gevulde portemee niet altijd samengaan...Ik zou zeggen 'Kijk eens wat vaker bij de kapper in de 'bladen'..... Over kappers gesproken...Libelle columniste Ebru Umar heeft een nieuw boek geschreven 'Turkse Verleidingen'....een boek vol reistips (knip de bon uit de Libelle van deze week en je betaalt 16,95 ipv 18,95) ....In het boek brengt Ebru een bezoek aan een kapper in Istanbul die heur haar knipt, wast en fohnt precies zoals ze 't wil hebben....en dat voor 4 euro......Hoe duur is een ticket naar Istanbul eigenlijk?
Heart to Heart
Ben jij of je lief klant bij de Postbank? Dan beschik je waarschijnlijk over rentepunten. Daarmee kun je de helft van het artikel van je keuze mee betalen (check wel even je rentepuntensaldo!).Met de rentepunten kun je de helft van het artikel dat je wilt bestellen betalen! Speciaal voor 14 februari bedacht Diamond Point samen met de Postbank een Valentijnsgschenk: een 14 karaats gouden hanger in hartvorm met diamant voor een zacht prijsje: 64,50 euro (plus 6450 rentepunten)......http://www.postbank.nl/.
vrijdag 1 februari 2008
Choucroute
Janneke is mijn favoriete 'eet' schrijfster ...met Sylvia Witteman als goede tweede....er is niemand die zo lyrisch over handgemaakte varkensworsten met kruidnagelen kan schrijven....
Maar dat piekerige korte kapsel.... Op de cover van haar kookboek (Koken enzo) onderwerpt Janneke (nog) met weelderige haardos de koelkast aan een inspectie.....! Ik begrijp het wel....op een dag gaat de schaar erin...rigoureus.
Ik had zelf ook van die fraaie lange lokken maar heb ze aan het einde van de zomer laten knippen in de salon van funky hairdresser Wendy H...waar de vloeren van triplex zijn...steckerdozen in het plafond zitten....en een dj en kleurspecialist klanten een paar onbezorgde uurtjes garanderen.....Wendy knipt,wast, kleurt en fohnt fenomaal en rekent daarvoor hoge prijzen! Mijn korte kapsel heb ik eigenlijk te danken aan een auto met Frans kenteken en vier baldadige jongens......Aan het einde van een warme dag in juli stop ik bij een benzinestation bij Delft...ik wordt al een tijdje achtervolgd door de bewuste Franse auto.....
De inzittenden, vier jongens van midden twintig? geven mij het...'bouwvakkersgevoel'.....ze zien waarschijnlijk door de vuile ruiten alleen die lange (ge)blonde(erde) haren....kids liggen op de achterbank te slapen.... Ik stap uit om de tank vol te gooien...uiteraard stopt de auto-met-Franse jongens achter de mijne....een van de vier stapt uit..................loopt naar me toe...kijkt recht in mijn gezicht...draait zich vervolgens om....stapt in de auto die wegrijdt dit keer zonder joelende stemmen.....in die halve minuut werd me pijnlijk duidelijk dat ik van achteren weliswaar best nog Lyceum was maar van voren toch meer Museum! Maar afin daar had ik het niet over...
Choucroute d' Elsace voor vier hongerige magen:
(http://www.mijnreceptenboek.nl/)
1 ui
75 gram boter
1 kilo zuurkool
10 jeneverbessen
1 laurierblad
5 peperkorrels
2 deciliter vleesbouillon
2 appels
2 deciliter witte wijn
6 dunnen plakken casseler rib
4 speklapjes
4 knakworstjes voor de budgetversie of ga voor een lekkere worst naar de slager!
Pel de ui en snij deze in ringen. Bak ze goudbruin in hete boter. Voeg hierbij de zuurkool, de jeneverbessen, het laurierblad en de peperkorrels. Smoor dit in 4 minuten. Giet de bouillon erbij. Schil ondertussen de appels en rasp ze in grove stukken.
Meng de appelrasp en de witte wijn door de zuurkool en laat alles nog zachtjes 10 minuten stoven. Leg de casselerrib, de speklapjes en de worst op de zuurkool en laat alles in 15 minuten gaar stoven. Haal het vlees en het laurierblad uit de pan. Schep de zuurkool op een warme schaal en leg de vleessoorten erop. Serveer er aardappelpuree en plakken ananas bij.
En....ik tracteer ik mezelf op een glas Il Moscato (Gall & Gall).
donderdag 31 januari 2008
Van Rotterdam naar Amsterdam
is niet zo ver weg
Maar als je in de spits van huis vertrekt
Heb je vette pech
Sta je in die rij met blik
Kun je die afspraak shaken
Waarom ook al dat gereis
Ben niet zweverig...maar 't klinkt zo lekker vaag
Misschien is 't wel een teken
Kortom ik blijf hier vandaag.....
Maar niks is minder waar....Ik moest perse naar Amsterdam....voor twee belangrijke afspraken.
Ook hier geldt een goede voorbereiding is het halve werk!
Op mijn werk chipknip opgeladen. Saldo: 10 euro.....1 euro gebruikt bij het parkeerterrein voor station...retourkaartje gekocht (dag van tevoren): 20,20.....omdat ik de OV kaart niet vertrouw koop ik de good old strippenkaart...bij Kiosk aan de overkant. Kosten: 6,90....
De reis is op 31 januari....verjaardag van mijn jongste kind...en natuurlijk de koningin...
Het naar school brengen van de kids...in het bijzonder de jarige jet met zijn grote mand tractaties... was per ongeluk niet ingecalculeerd in mijn strakke planning....moest trein van 08.41 uur halen....Gelukkig bracht mijn Witte Tornado uitkomst. Ze komt om 07.00 uur...en begint alvast aan de voorbereidingen voor het Euroshopper ontbijt (pistoletjes 6 stuks 0,17 cent....croissantjes 0,65 cent per 4...doosje eieren a 12 stuks 1,09 en een kopje thee 0,29 cent per doosje...).
07.30 uur cadeautjes uitpakken en ontbijten
08.00 uur tandenpoetsen
08.05 uur schoenen en jassen aan
08.10 uur in de auto naar school
08.15 uur aankomst school
.....kind 1 gaat z'n eigen gang...
Kind 2 zou dat ook moeten maar blijft vaak ergens halverwege steken...is ie met zijn gedachten weer ergens anders....en kind 'de-beuk-erin-3 is een echte prins...onder 't mom mama doet het wel....schoenen uittrekken, jas ophangen, mik brood, de niet-verantwoorde pauzehap (witte Oreo cookies) pakjes drinken (de goede smaken dit keer want meneer is nogal kieskeurig en ik kreeg van juf vorige week 10 pakjes niet opgedronken pakjes mee terug naar huis) in de Wibra mand op wielen...waarin nooit plaats is omdat alle ouders de spullen voorin stoppen en deze dan niet meer naar achteren geschoven kan worden...
.....verjaardagsmand moet op het aanrecht...kind weer naar beneden voor gym...
Laatste kussen...snel naar de chauffeuse... die met ronkende motor staat te wachten....Sh...wegomleiding...waarom weten wij dat niet? Terug....andere route.....pak kaartje alvast uit de portmetniks en spring bij Alexander uit de rijdende auto.....08.40 uur....
Kaartje stempelen....ren de trap op....'t is een krappe planning.....maar ik zit....en mag voorlopig even rusten voordat ik ..via Gouda, Woerden, Utrecht, Maarssen, Breukelen, Abcoude, Amsterdam Arena, Amsterdam Rai, lijn 5 naar hoek Paleisstraat, Singel, weer lijn 5, CS, Schiphol, Hoofddorp, Leiden, Den Haag HS, Delft, Rotterdam CS, Rotterdam Alexander, metro Schenkel..... het laatste stukje sprint om op tijd thuis te zijn....ik moet namelijk zo ontzettend nodig plassen......
.
woensdag 30 januari 2008
Fort Nix
Food for thought...
Meestal heb ik niet meer dan een paar euro's op zak. Meestal eet ik uit de bureaula maar soms gun ik mezelf een short break en eet ik in het bedrijfsrestaurant...ik ben gek op 'kapjes' ook wel 'kontjes' genoemd (broodeindjes)....en die kosten bij ons helemaal niks...eitje erbij of een plakje kaas....
De lekkerste pizza is die van A...mama van L. beste vriend van kind 1 gemaakt van croissantjesdeeg. Ze heeft deze vaak voor mij gemaakt maar ik denk dat ik het nu ook zelf kan ;-).....
Voor vier personen heb je nodig:
een blik danerolle croissantjesdeeg
1 ons parmezaanse kaas in brokjes
1 ons parmezaanse ham
een handvol rucola
1 pot tomatensaus
een oven en bakblik
Maak van het deeg een vierkant met een opstaand randje. Vet het bakblik in en leg de pizzabodem erop (je kunt ipv de bakplaat invetten ook kiezen voor bakpapier).Bedek de pizza met tomatensaus. Leg daaroverheen de ham en kaas. Strooi tot slot de rucola erover heen. Bak de pizza in ca. 10-15 minuten in een oven van ca. 180-200 graden celsius.
Sprenkel net voor het opdienen olijfolie extra virgine erover.
dinsdag 29 januari 2008
A birthday treat on a tight budget
Tja....
Tja...hoe leg ik hem uit dat het huwelijk van zijn vader en mij een vergissing was....dat we het niet hadden moeten doen...
Dat ik nog even had moeten wachten tot de prins op het stalen ros voorbij kwam fietsen...
Wat zeg je op zo'n moment tegen je kinderen?
Ik sta niet voor het eerst vandaag met een mond vol tanden....
Gelukkig begint net een nieuwe aflevering van El Tigre....
De Zee en het water
...de golven zijn te hoog om over heen te zwemmen.
's Nachts lig ik wakker maar ook overdag denk ik aan wat had kunnen gebeuren...
Mijn lichaam schokt bij die gedachte...
Mensen vragen of er iets aan de hand is...maar ik praat er niet meer over. Het is genoeg!
Ik ben al te lang boos...boos op de zee...omdat ze mij haar ware gezicht liet zien door als een monster dat wat ik lief heb in een ogenblik...bijna...te verzwelgen...bijna....Nu kan ik nooit meer onbekommerd langs de vloedlijn lopen....Maar het wordt tijd om vrede met het water te sluiten....
maandag 28 januari 2008
Dress for success....for a little bit less....
Vlieland (2)
Ik zet mijn fiets op slot en ga de winkel naar binnen....
De vrouw achter de toonbank staat druk te gebaren en te klagen tegen J...die zo te zien niet begrijpt waarover ze het heeft.....
Hij kijkt haar vragend aan...
'Nou eh..die serie over Texel'
'Van die Bed and Breakfast'...
Je weet wel...
J. weet 't niet...hij kent de serie niet...
Tijd voor mij om me in het gesprek te mengen...
'Ben het helemaal met u eens'...
'Slecht geacteerd joh'...
'Ze doen net of de mensen op Texel achterlijk zijn'....gaat de kaartjesverkoopster verder...
'Er is overal stromend water hoor...en licht....'
Maar eh...hoe weet ze dat eigenlijk...we zijn toch op Vlieland?
Ik ben op Texel geweest...meerdere malen zelfs en kan haar en J. bevestigen dat het klopt...overal water...gas...en licht....Texel oogde zeer modern...
'Kent u de boeken van Vonne van der Meer'? vraag ik de vrouw
Eilandgasten...de Avondboot...ben even vergeten hoe het derde boek (of was 't het tweede) heet....
'Heb ze allemaal in de kast staan'...zegt de uitbaatster van deze mooie winkel.
'Daar is ook een film van gemaakt' en die vond ik......
'Dat was helemaal slecht....gaat mevrouw verder....
'lopen met de bolderkar boodschappen doen vanaf het Posthuys...
'Weet jij hoever dat is'...tegen mij..
Ik weet dat het 8 kilometer is want we hebben het gisteren gefietst...tegen de wind in....het liedje van Boudewijn de Groot....hoe sterk is de eenzame fietser die kromgebogen de wedstrijd wint...zichzelf een weg baant....
'Nee mevrouw' ben het met u eens, dat is wel een eind voor een pak melk of pakje boter...
Slechte film mompelt ze en gaat verder....een andere klant helpen...
Ik had eigenlijk willen zeggen...dat ik het een leuke film vind...dat ik er zelfs voor thuis gebleven ben...maar dat durf ik nu niet meer.....
Vlieland (1)
Zijn hoofd met 'watten' staat zijn voortvarende rijstijl niet in de weg en in minder dan twee uur zijn we in Harlingen...dat lukt mij nou nooit...om 12.00 uur Rotterdam verlaten on de boot van kwart over twee te halen...ik geef toe dat met 100 kilometer per uur op de teller dit ook niet erg waarschijnlijk is....de straf is vreselijk....tot 19.00 uur rondhangen in de Terminal (soms in gezelschap van kind 1 2 en 3)......maar J. parkeert zijn auto onder de vertrekhal en we gaan lunchen in het Grand Cafe... dat sinds de verbouwing akelig veel lijkt op die andere ruimtes, plekken die J.d.B. onder handen heeft genomen.
Zittend aan een robuuste sloophouten tafel smaakt het broodje warme beenham nog lekkerder als je tenminste de saus laat staan. De tweede kop koffie nemen we wel aan boord.....
Dat viel ff tegen....mijn giga shopper slaat de plastic beker nog voordat we vertrokken zijn van tafel...koffie over jas...tas en tijdschriften...de voor-en achterkant van de Elsevjee gaat in het vierkante archief. Maar J. m'n allerliefste haalt een nieuw bekertje voor me...voordat ie een tukkie gaat doen.
De Waddeneilanden oefenen grote aantrekkingskracht uit op groepen, in alle soorten en maten hippie chique stelletjes met andere hippie chique stelletjes met kinderen in rode Bugaboos en ongelijnde (ongemanierde) Labradors.
Vlieland is populair bij jaarclubs...vrijgezellen clubs..gezelligheidsclubs (de ik-kom-oet-Brabant-en-ik-ben kaigezellig groep zat gelukkig niet in ons hotel)..plattelandsvrouwenclubjes, huisartsen en tandartsenclubjes..timmer- en punnikclubjes en beeldende kunstenaarsclubjes of van die Esoterische clubjes. Reis je allen of met z'n tweeen dan kun je rekenen op meewarige blikken....je vormt een minderheid op het Eiland.
Er staat een stevige wind en de boot gaat behoorlijk tekeer op de Waddengolven...
...en ik lees alvast de tijdschriften die ik van wal heb meegenomen....
Vlieland ligt het verst van alle Waddeneilanden in de Noordzee. De overtocht duurt dan ook bijna twee uur...Jammer genoeg vaart de sneldienst (die er maar 45 minuten over doet) niet op vrijdag.
Maar een HP de Tijd, NRC Next, Elsevier verder laat de scheepshoorn Oost-Vlieland weten dat we er (bijna) zijn...alles op het eiland draait om de aankomst en vertrek van de boot....
De meeste passagiers staan al ver voordat we de contouren van het Eiland in zicht komen met hun bagage bij de ingang...bang om de kade te missen.....
J. en ik blijven demonstratief tot het laatst aan boord....wij zijn relaxt...cool...net als Barack Obama!
Ons hotel, De Wadden, hoort tot dezelfde keten als Hotel New York en ligt halverwege de Dorpsstraat..... Het was vroeger een zeevaartschool en de plafonds zijn er behangen.
Jaren terug heb ik hier een nachtje gelogeerd met kind 1 (die toen nog niet kon lopen) en m'n parttime witte Tornado. We hebben nauwelijks bagage dus er veel valt er niet veel uit te pakken..
In shoppen hebben we geen zin (maar voor a little retail therapy ga je naar Eb en Vloed in de Dorpsstraat, niet goedkoop wel heel leuk) dus we gaan voor een vroege borrel in het ook al totaal gerestylede Badhotel Bruins. Toch niet weer die Jan..... 't lijkt er wel op..dezelfde kaarsenstandaards, vierkante lampen, bloempotten en kleuren....het is er niemand te bekennen in de receptie of bar......J. wilde eigenlijk hier overnachten maar kreeg geen gehoor of antwoord op zijn mails.
We bestellen een glaasje port bij de kelner die op een onbewaakt ogenblijk langsloopt....en 23 minuten later zitten we aan de rode port.... het leven is goed en dit glaasje smaakt naar meer....we kijken of we de kelner zien....maar er staat nu een aardige meisje achter de bar...in opleiding staat op haar badge...we bestellen snel nog een glaasje van het zelfde en een schaaltje tapas...Het wachten duurt wat langer maar dan als na drie kwartier de drankjes worden gebracht....dan heb je ook wat...de hapjes laten we maar zitten....keukenpersoneel heeft waarschijnlijk een baaldag..
We zitten met ons glaasje bij de gashaard met afstandbediening met boven ons een enorme lamp van metaal met kerstboomverlichting.. De lamp oogt design maar is niet functioneel...als we alles willen lezen over de nieuwe lover van Catherine K. en de eerste schooldag van Amalia bij juffrouw Ans moeten we ons behelpen met kaarslicht...Gelukkig houdt J.d.B. van kaarsen want ze staan in alle soorten en maten in de vensterbank.
Tegen zessen steken we de straat over naar hotel de W...waar J. een duik neemt in het warme bad...en ik geniet van Shownieuws en de Wereld draait Doorrrr waar ik voor de tweede keer deze week moet lachten om die aardige mevrouw uit Rotterdam Zuid... zelfbenoemd bouwopzichter drie hoog voor, van een moskee....van wat zij zegt...en de manier waarop ze het zegt moet ik zo hard lachen dat de tranen over mijn wangen lopen en ik het toilet niet meer haal...ik heb gelukkig drie schone onderbroeken in de tas....
Het hoogtepunt van de avond moet dan nog komen....om J. een beetje te ontzien gaan we eten in het visrestaurant van ons hotel...we vinden na wat heen en weer gesteggel om maar zo ver mogelijk uit de buurt van de rokers te blijven...een geschikt plekje...
Achter ons zit een Amsterdamse familie.... J. breekt een wijnglas met helaas de wijn er al in...
De kelner is i.o. dus het duurt allemaal wat langer....Het eten is lekker...J. roert z'n eten nauwelijks aan maar ik eet als de bootwerker die voor het hotel staat afgebeeld...
J. boft....de familie achter ons zorgt voor entertainment: Beppie, Klaasje en Dorrie met de ijsmutsen van Piet 'Oant Moan' P. op hun hoofd......Beppie heeft zo te zien nog nooit van Sonja B. gehoord....en heeft in ieder geval vandaag een SAS dag.... het voor-hoofd en nagerecht verdwijnt in moordend tempo in de hongerige halzen van de dames...Het leek alsof ze de laatste boot wilden halen al was die al uren geleden vertrokken. De vrouwen kunnen eten en praten tegelijk....Ik ging er zelf bijna sneller van eten.
Na het eten nog een neut.........een stevige Wadden Jenever....
Af en toe wordt hun levendige conversatie onderbroken door de mobiel....het is Aaf....
'Ha Aaf'
'Ha schat, ja met Beppie'
'....nee Beppie....'
'we zitten op Vlieland' (handig om het thuisfront nog even op de hoogte te stellen)
'....nee V L I E L A N D...'
...Is Aaf behalve doof soms ook stom?
'Nee niet Ameland'
'...daar waren we vorig jaar....'
Ameland...daar was je bij?
'In een hotel...ja...nee joh dat is prima....'
Het hele restaurant luisteren mee...kijkt toe...maar ik krijg niet de indruk dat de dames gebukt gaan onder die belangstelling...
'Het lijkt ze niet uit te maken of er misschien nog wat andere tafeltjes bezet zijn'.
Beppie die genoeg van Aaf begint te krijgen duwt de telefoon in de handen van Klaasje....
'Ha Aafke'
'Ja leuk...ja geweldig...'
'he wat hoe?'
'Nee joh dan ga je toch naar die ander'
'hebben ze'
'jawel hebben ze'
Ik wil weten wat ze hebben: sm spulletjes of een doodgewone onderbroek van de Zeeman in maat xxxxlllll.
'.....ja ja....ha ha ha die Aaf'
'Je bent een gladjanus hoor..' (is Aaf crimineel...een kruimeldief...of..)
'Nou Dorrie wil je ook nog even spreken ....'
'doei lieverd'
'doei hoor we komen snel weer naar huis...'
Dorrie wil Aaf helemaal niet spreken en drukt haar weg....
Aaf gaat samen met mobiel in de handtas...
Aha dan ken je Aaf nog niet...
Geluid van James Bond Casino Royale....
Daar is Aaf weer....
J. is moe en wil naar bed...we nemen geen toetje. Mijn lief slaapt zodra hij is neefgeploft...
De kamer is bloedheet....de thermostaat is al uit, dus ik doe de tuindeur open...dit is een eiland hier gebeurt nooit wat...wordt de volgende ochtend wakker met het VVV krantje in mijn handen...
Ik denk dat ik gedroomd heb over akelig streepjespapier....en Klaasje.... die me de Oant Moan muts over mijn hoofd trekt..Beppie die haar valse tanden uitdoet........en ik droom over Aaf.... Ik denk dat ze me heeft willen bellen....maar....... mijn mobiel staat altijd uit....
(Wordt vervolgd)
vrijdag 25 januari 2008
Voor 'Boekenwurmen'
donderdag 24 januari 2008
Cleaning Power
Ze vertelt in het artikel over haar angst 'ontdekt' en teruggestuurd te worden...angst die nooit ver weg is...zelfs op de fiets is ze bang voor controle.
Met Hristina loopt het goed af...Bulgarije treedt toe tot de EU en daarmee verandert haar status in legaal. De Humanistische Omroep maakt er een documentaire over 'De huizen van Hristina' vanavond te zien op Nederland 2.
Een van mijn leukste vriendinnen is schoonmaakster, poetsvrouw. Van mooie huizen in Kralingen.... (als ik werkloos word wil ik ook schoonmaken...poetsen werkt therapeutisch al verandert dat misschien als je van je 'hobby' je beroep maakt).
Mijn vriendin maakt niet schoon om haar hoofd leeg te maken. Ze moet haar gezin financieel draaiend houden... en onderhoudt een vriendschappelijke band met de mensen waarvoor ze werkt. Haar partner rond zijn medicijnenstudie af....mede door de toewijding en inzet van zijn geliefde. Ze staat vaak voor onmogelijke keuzes: koop ik een studieboek of babyvoeding.
Straks zijn de rollen omgedraaid...manlief vertrekt naar Engeland om zich te specialiseren in de neurochirurgie. Mijn vriendin blijft hier. Ze heeft vertrouwen in hem en ook in zichzelf....
..als hij bekent verliefd te zijn op een mede studente...maakt ze zich geen zorgen...'Ik red het wel', zegt ze...en geeft hem tijd en ruimte om te kiezen. Ze veroordeelt hem niet.
Ik heb geen idolen of rolmodellen (als kind verkies ik edele viervoeters boven Donny Osmond of Brian Ferry dus bij mij hangen posters van paarden aan de muur).....maar mijn vriendin komt aardig in de buurt!
Beauty on a budget
Maar wel een gezonde en soepele huis. Koop een serum en oogcreme (kun je ook rond de lippen smeren) van het eigen merk van Kruidvat. Prijzen liggen rond de 4 euro per stuk!
Get the 'Blues'
Zelfs met verzendkoster ben je goedkoper uit dan wanneer je de jeans in Nederland koopt bijv. bij http://www.zenggi.nl/.
Over bedragen beneden de 175 euro hoef je geen invoerrechten te betalen!
Not a penny in the pocket? Ga dan voor een budgetversion bij Delias... http://store.delias.com/item.do?categoryID=421&itemID=47963&sizeFilter=&colorFilter=&brandFilter
Hier koop je een 'flared version' voor 39,50 USD.
Bij Delias kun je trouwens ook shoppen voor beddegoed en schoenen.
Een pan is een pan is een....
http://www.e-dehillerin.fr/en/the-chefs-tools.php
Niet goedkoop maar wel heel leuk!
woensdag 23 januari 2008
Face-to-Face
In de schoolkrant zie ik een advertentie van Face-to-Face en ik maak een afspraak met eigenaresse Monique. Bij het weggaan krijg ik een tasje met informatie en proefjes mee naar huis. Ik voel me als herboren en kom zeker terug!
Service met grote letters voor schappelijke prijzen...gezichtsbehandelingen zijn er al vanaf 35,00.
Als je nu een afspraak maakt krijg je een hot stone massage gratis. Meer informatie is te vinden op http://www.face-to-face.nl/
S.
Een dag later bel je aan...Jij en F (met in z'n handjes een groot cadeau) zingen samen 'Lang zal hij leven'....het feestje was gisteren', zeg ik...F. begint te huilen... en jij ook.....
'Vieren we 't morgen nog een keertje', opper ik. We spreken af in Ballorig. Het wordt een topmiddag....en vanaf dat moment zijn we vriendinnen. Jij blijft regelmatig plakken aan de keukentafel...bakt? pasta in de koekpan...en maakt tosties voor ons hongerige kroost.
Zelf eten we zakken vol Japanse zoutjes (Euroshopper 0,59 cent), wisselen warme Gluhwein af met Rose of een Droe Witte. Jij maakt grapjes over mijn liefdesleven (of juist gebrek eraan)...
We gaan op stap met onze gezinnen...naar het Tropenmuseum of Fifteen in Amsterdam....
We picknicken regelmatig in het Kralingse Bos....en eten bij de Japanner (waar we alles wat we niet lusten in een servet in onze handtas stoppen omdat we anders niks meer mogen bestellen en we nog steeds trek hebben)...
We huren Orientaalse kleding bij een obscuur zaakje in Rotterdam Zuid en gaan verkleed als Haremdames in de oude Volvo naar een gemaskerd bal in Amsterdam.
We hebben zelfs plannen om een boek te schrijven....jij hebt trouwens meer schrijftalent dan ik....wou dat ik al je sms'jes had bewaard.....
We komen elkaar tegen op de voetbalclub, in het zwembad en op school....
Als jij op een mooie zaterdag, na afloop van voetbal met kinderen en echtgenoot in de auto stapt om in Drenthe een puppy te gaan halen ben ik zelfs een klein beetje jaloers....Jullie vieren vormen zo'n mooi geheel...
Precies vier seizoenen duurt onze vriendschap... dan is het voorbij. Ik weet niet waarom maar wat doet 't ertoe....
Nog een keertje zit je aan de keukentafel...je drinkt haastig een half glaasje wijn...het lijkt erop alsof de magie verdwenen is. Het wordt herfst...winter....en ik mis je...meer dan eens.
De Wasibi nootjes laat ik liggen in de supermarkt...ze horen teveel bij jou.
Vorige week zie ik je staan op het schoolplein....je ziet er goed uit gebaar ik...duim omhoog.
Nieuw kapsel? Je wuift... Ik loop naar je toe...
Video Voordeel
Videoland doet aan customer relations support: ik ben vrijdag jarig en krijg deze week een felicitatiebrief met twee voordeelcoupons: 5 weekfilms voor 6 euro en 2 dagfilms voor 6 euro.
Kortom veel video voordeel....handig voor regenachtige dagen!
dinsdag 22 januari 2008
My new best friend
En dan gebeurt het...pats boem kedeng... geen houden meer aan...als ik op Nieuwjaarsdag het Nespresso apparaat voorzichtig uit de verpakking haal ontvlamt er iets...vuurwerk...liefde op het eerste gezicht. Hij fleurt de donkere januari dagen op...met heerlijke espresso... een druk op de knop.....'t is koffie zetten voor beginners met een vijf sterren resultaat.......ok de cupjes Roma, Arpeggio en Levanto kosten wat... George krijg je er niet bij en de melk dat blijft toch behelpen...van pak in pan op het vuur en roeren maar. Gelukkig heb ik een prachtige roerstaaf bij de HEMA aangeschaft voor 3,95 en bespaar ik mooi 60 euro op de niet aangeschafte Aerocino.
Mijn Nespresso en ik, we zijn onafscheidelijk. Het liefst neem ik 'm mee in mijn handtas naar kantoor... er schijnen zelfs speciaal ontworpen draagtasjes te bestaan.
Nu weet ik wat B. de G., ex hoofdredacteur Elle Eten bedoelt en voelt als ze haar favoriete zaterdagochtenden beschrijft met veel kranten en grote mokken koffie verkeerd. De Nespresso brengt het beste in mij naar boven... ik hou 'm niet voor mezelf...maar deel hem graag........Als dat geen echte liefde is. Echter als je blijft plakken aan de keukentafel en je krijgt van mij een troosteloos bakkie uit een zakkie........dan.....
'Leuke dingen doen' bus
De eerste 0,85 is al binnen....de cassiere bij AH rekende voor 1 banaan 1,24 maar deze oplettende koopjesjager ging toch maar even met bon en banaan naar de klantenservice...het juiste bedrag is 0,39 cent...Stel je betaalt regelmatig ergens teveel voor, je vraagt het teveel betaalde terug en stopt het vervolgens in de pot!
Kun je met de inhoud van de 'bus' na een jaar misschien hele leuke dingen doen!
maandag 21 januari 2008
Druk...druk...druk
‘Mam, mag ik onder de douche’, roept kind 3 naar beneden. De gretigheid waarmee hij het vraagt doet meteen alarmbellen rinkelen. Dit kind 1 houdt niet van water bovendien heeft hij de avond ervoor al gedoucht!
‘Waarom liefje’?
‘Nou gewoon… omdat ik schoon wil zijn’.
‘Heb je soms in je broek geplast’
Stilte
Ik vraag het nog maar een keer
‘Heb je in je broek geplast’?
‘....jaaa’
Sh….
Ik reken mij al tijden tot die gelukkige groep voor wie het bedplassen tot de verleden tijd hoort, net als flesjes, spenen, doekjes en luiers.
‘Ook in je bed’
Geen antwoord…hij staat al onder de douche.
Snel twee trappen naar boven…kind 1 wakker maken en het laken en dekbed van ‘t bed van jongste halen …de matrashoes moet ook gewassen….en dat valt nog niet mee bij een hoogslaper…het laddertje zwiept heen en weer…de hoes eraf…de matras zit vol gaten…het is ook een ‘ouwetje’….. kind 1 moet een nieuwe. Beneden check ik mijn banksaldo….dat valt mee….dus op naar de Leen B.!
Ga verder met het smeren van 8 boterhammen, melk inschenken, pap maken, gymtassen. Breng kind 1 en 2 naar school…terug naar huis….tijd voor een Nespressootje…tot mijn schrik is de melk op…Haal een kopje bij de buurvrouw!
Daarna met kind 3 naar de lo-go-pe-dis-te! Op weg ernaar toe oefenen we nog snel de woorden ca-rrrrra-van sirrrr-ene en dwarrrrr-elen.
Op kantoor bekijk ik met fotografe M. de opnamen die vorige week zijn gemaakt op de ROC: we besluiten de portretfoto’s niet te gebruiken. Scheelt ook weer een hoop gezeur met formulieren over rechten. Kan in de lunchpauze en tussen twee afspraken in nog net naar de supermarkt en Leen B.
Bij de AH reken ik 12 euro af…meer dan het aan mezelf opgelegde bedrag dat ik per dag mag besteden (komt vast door de Surimi en volkoren pasta).
Parkeer mijn auto pal voor de ingang van Leen B. en hoor een enorm getoeter….
dan valt mijn oog op het bordje…aha…er komt gelukkig een echtpaar aan die naar binnen wil…kan ik eruit zonder om te hoeven lopen.
‘Parkeren op een invalideplaats kost je 180 euro’, zegt de man in de Opel. Hij heeft een invalidenparkeervergunning voor de ruit en wil op ‘mijn’ plek staan.
Ik zet auto op andere parkeerplek en ren voor de tweede keer bij Leen naar binnen.…de trap op…naar de matrassen…pak de goedkoopste..die bij de kassa toch weer 11 euro duurder blijkt te zijn.…. Met matras op mijn hoofd rij ik naar huis…. Als ik een aanrijding krijg ben ik in ieder geval goed beschermd.
Opnieuw naar kantoor…voor de volgende afspraak…. Druk druk druk…..de rest van de activiteiten zal ik je besparen…
Zoveel te doen… Maar dankzij mij weblog hoef ik familie en vrienden in ieder geval niet meer op de hoogte te houden van ons wel en wee. En kijk….dat bespaart weer tijd!
Ven-ti-la-tie
’Ik krijg nu toch geen kanker’, vraag ik? ‘Welnee hypochonder’ zegt J., je slijmvliezen zijn gewoon geïrriteerd. ‘Is morgen weer over’.
Niet dus!
Ik doe het nooit meer…stel mijn kostbaar ‘adem systeem’nooit meer bloot aan welke gifstoffen dan ook….en als….dan ga ik naar buiten…ook al regent het pijpestelen. Overigens…spuitbus is deze week bij Aktiesport in de aanbieding….5,95 ipv 7.95!
Dat dan weer wel!
zondag 20 januari 2008
Poor men’s pasta
Maar morgen ga ik naast de Hollandse pot weer ‘ns iets lekkers voor mezelf koken:
pasta aglio olio e peperoncini, goedkoop, lekker en snel klaar!
Onderstaand recept komt uit de Viva (kost deze week maar 1 euro) maar de lekkerste variant eet ik net voor de zomer bij Hotel New York….ik ben samen met vriendin F. en half Rotterdam op het openingsfeest van Las Palmas maar omdat we ons nauwelijks kunnen bewegen in de mensenmassa….en binnen 5 minuten twee glazen wijn op onze outfits krijgen besluiten we naar Hotel New York dat iets verderop ligt, te wandelen…en hoewel HNY niet bekend staat om zijn voortreffelijke keuken genieten we deze avond van de eenvoudige maar heerlijke 'poor men’s pasta'!
Voor vier personen heb je nodig:
1 pak (volkoren) spaghetti, 6 teentjes knoflook, olijfolie, pepertjes naar smaak en peper en zout.
Kook de spaghetti in een pan water, voeg er een beetje zout aan toe. Snij daarna de teentjes knoflook in dunne plakjes en verhit ze in een koekepan met olijfolie. Voeg de verkruimelde pepertjes er aan toe. Spaghetti uitlekken in vergiet en mengen met de knoflook en pepertjes. Voeg eventueel peper en zout toe. Eet er een handjevol rucola bij een een snee zuurdesembrood.
Zorgen?!
Deze Budget Queen bekent haar grote zwakte: tijdschriften…in alle soorten en maten...ik ben een letterjunky, lees alles en erger.....koop alles….soms kom ik erachter dat ik een tijdschrift al eerder heb gekocht.... ik surf dagelijks naar zester.nl om te kijken welke cadeaus bij welke abonnementen horen en scoor in no time een Nespresso apparaat, een paar UGG handschoenen en een zwartleren tas van Ecco… (bijna) voor niks en die tijdschriften koop ik toch al iedere maand. Als ik het cadeau heb ontvangen zeg ik het bewuste abonnement weer op....
De bonus van het proefabonnement op NRC Next is 'vier zaterdagen het NRC op de deurmat' ....De krant is inspiratiebron voor mijn 'stukkies' (ook leuk voor de tv programma's zodat ik weet wat er welke dag wordt uitgezonden maar met kind 1, 2 en 3 in de buurt wint Unfabulous of Drake & Josh het bijna altijd van De Wereld draait Doorrrrr).
De krant van vrijdag kopt met ‘Ook jij kunt zwerfjongere worden’ een quasi opgewekte titel voor een somber stuk.....want interviews met zwerfjongeren laat zien dat de stap van have naar have not niet zo groot is. Nou is het begrip ‘jongere’ niet meer op mij van toepassing maar een zwerver kan ik natuurlijk wel worden. Sterker nog...ik ben er bang voor...krijg er buikpijn van...als ik 's avonds in bed lig en het buiten regent...dan denk ik aan de dag dat de rekeningen zich opstapelen totdat ik ze niet meer kan betalen... mijn huis wordt door de bank verkocht en ik slijt mijn dagen in openbare ruimtes of gewoon op straat.....
In mijn getrouwde dagen ken ik geen financiele zorgen ... ik besteed minder dan tien minuten per week aan mijn administratie en bekommer me niet om kinderkortingen, belastingteruggave, zorgtoeslag en de WOZ. Maar als ik ga scheiden moet ik niet alleen mezelf terugvinden maar ook de rekeningen! Gelukkig ben ik altijd blijven werken....ik heb niet zoveel met thuisblijfmoeders behalve dat ik wel eens jaloers op ze ben…als deze moeders net iets langer dan de rest op het schoolplein blijven kletsen...mee gaan met alle uitjes die de school verzint... van bieb tot punnikles…en zich zo profileren tot echte rotsen in de branding.......
.....maar meestal wil ik niet met ze ruilen...ik ben moeder, vrouw en werknemer....ik werk omdat het moet en omdat ik het leuk vind. In die volgorde. Hard werken heb ik trouwens niet van een vreemde....mijn vader is tot zijn 80ste in loondienst en heeft vijf jaar later nog steeds een eigen bedrijfje… Ik werk om de tussenschoolse- , naschoolse opvang te betalen en alle sporten van de kids...de kleding die ze nodig hebben...de hypotheek, het water, gas en licht...ik werk voor brood met beleg op de plank....maar in the end of the day als alle rekeningen zijn voldaan ben ik het ook!
…..Het duurt even maar vanmiddag, als ik de ski outfits met een spuitbus waterdicht maak weet ik, 'k heb mezelf teruggevonden….en omdat het in het Engels zoveel mooier klinkt just one for the road: I overcome, I’ve healed and set myself free!
zaterdag 19 januari 2008
A few more HABby tips
Ga je nog op skivakantie in februari of maart....kijk dan nog even in de sportwinkels...en pik het laatste restje uitverkoop mee...zo scoor ik vanochtend bij Aktiesport mijn droom ski jack in wit en turqoise van Maui ipv 69 euro betaalde ik 19,97 euro. Vergeet niet een spuitbus te kopen om je ski outfit waterdicht te maken!
Afgelopen week word ik 't eerst in mijn leven benaderd door een headhunter...heb ik volgende week een afspraak mee...dus tijd voor een 'dress for success outfit'.... zonder de bijpassende hoofdprijs. Ik ga even naar de Vanilia Outfit aan de Oude Binnenweg.... veel colberts met bijpassende korte rokjes of korte broeken (bermuda's?). De broeken kosten nog geen 14 euro, colberts kosten niet veel meer....helaas ben ik niet geslaagd omdat ik wel mooie colbertjes zie maar zonder bijpassende pantalons. Toch is deze outlet een adresje om te onthouden.
De Bieb
En nu we toch niet naar Spike City hoeven…..blijft er genoeg tijd over voor andere dingen zoals……boeken lenen in de bieb. Ik ben blij maar ook verbaasd na dit voorstel want kind 1, 2 en 3 zijn niet bepaald boekenwurmen. Dus…op naar de bibliotheek en de avonturen van Geronimo Stilton voordat ze zich bedenken en toch liever met de Gameboy, Xbox of WII aan de slag gaan!
Bieb 1 is dicht…op naar nr. 2… in de stad… Slechts een kwartiertje rondrijden voordat we een parkeerplaats vinden, niet slecht voor de zaterdagochtend!
We vinden drie boeken van Geronimo stilton…. ‘Voor ieder een’, zeg ik. Maar dat is niet genoeg voor mijn veeleisend kroost…dus op naar bieb 3 (of eigenlijk bieb 1) misschien is deze inmiddels open.
‘De bibliobus…daar mam’, gilt kind 1 en ik voel me Ruud Gullit in de Gouden Gids reclame ….
Scheur de parkeerplaats voor serviceflat De klapwiek op en ren naar de bus.
Geronimo Stilton….hijg ik….als ik eenmaal binnen sta....tegen de bibliotheekmedewerkster. Ze wijst me op een rek achterin de bus… Ik pak ze.... allemaal….snel…. voordat die aardige opa me voor is!
vrijdag 18 januari 2008
Freebee
Crommunicatie
Het is echter geen boeken- of cadeaubon maar een… ontslagbrief…
Na 25 jaar trouwe dienst sta je dan ineens op straat… Ok er stond nog wel een ps’je in de brief zoals een goed DM bureau betaamt….
‘Ontslagen…niet getreurd…we hebben andere banen in de aanbieding dus…solliciteer… en doe mee met de tombola’. Een van die aangeprezen banen lijkt verdacht veel op F’s ‘oude’functie….communicatieadviseur, alleen de titel is veranderd: beleidsadviseur communicatie (voor halve dagen).
Dat het geen feestelijke kerst voor F. wordt hoeft geen betoog….
Ze weet al een jaar lang dat er gereorganiseerd gaat worden
Ze weet ook dat nare boodschappen op vrijdagmiddag of net voor de vakantie worden meegedeeld…ze weet het allemaal wel ….maar als het je overkomt dan voelt het dubbel zo erg….
‘Wat maakt het uit of je goed functioneert’?
‘Wat maakt het uit of je loyaal bent’?
‘Wat maakt het uit of je creatief bent’?
Afin…F. is niet het type die bij de pakken neerzit en solliciteert op de enige functie die op haar lijf geschreven is….gesprekken gaan goed…kat in het bakkie……..
Ze is dan ook verrast en teleurgesteld als niet zij, maar een collega de baan krijgt….
In de afwijzingsbrief die F. krijgt staat dat zij ‘te weinig inhoudelijke kennis en ervaring’ heeft om de functie goed te kunnen vervullen en dat ‘men’ niet verwacht dat zij zich deze kennis binnen een jaar eigen maakt. Huh? Dus mag iemand anders zich bezighouden met reputatiemanagement en branding. 2008 is alweer paar weken oud. Het boek over T.Cruise is verschenen en F. is niet meer van slag maar gelukkig weer aan de slag op een andere afdeling.
Alleen ik zit nog te wachten........ op de directeur die met pretoogjes vertelt: ’t was maar een grapje….Hoezo Crommunicatie?
donderdag 17 januari 2008
Angst en Agressie
Angst en agressie liggen dicht bij elkaar….ik lees er iedere dag over in de krant… ik vergeet daarom vaak dat er ook nog veel moois gebeurt…
Het is moord
Moord en doodslag
Geweld
Geweld op straat
Geweld in huis
Geweld in de metro, de kroeg of het portiek
Verbaal geweld
Fysiek geweld
Zinloos geweld (is er ook zinvol geweld dan?)
Ik ben gestrest… want….
ik wil te veel
te veel te snel…….ik kijk niet langer naar de mens
Levert toch alleen maar boze blikken op
Of een middelvinger
Ik ben bang voor….
degene die mij duwt als ik niet snel genoeg de bus uitstap….
de vader die in het zwembad zijn dochter een schop geeft….
Mijn buurman die de rotzooi in mijn tuin gooit
Ik struikel liever over zijn fietsen, flessen, blikjes, dozen, pakken en de hondenpoep ….
……dan er iets van zeggen…
‘Wat is een kutkankerhoer’, vraagt kind 3 als de chauffeur van een keurige middenklasser zijn raampje naar beneden draait en dit samengestelde woord (dat wel afzonderlijk maar niet in combinatie in de Dikke van Dale voorkomt) naar mijn hoofd slingert….
Hoezo k…k…h?
Ik heb toch voorrang?
Waarvoor ben ik bang?
Nou eh…ik woon in een grote stad met heel veel mensen
Soms is dat leuk
Soms ook even niet.….
als ik in de file op de rondweg sta
…of in de verkeerde rij voor de kassa sta….
Net te laat ben voor kaartjes voor Y. omdat duizendentwee mensen ons voor zijn
…te laat bij het Kruidvat om die ene Nike Rugzak met 50% korting te scoren….
…mijn ellebogen moet gebruiken om medailles te scoren voor kind 1,2 en 3 bij de Avondvierdaagse
… het zelfs op maandagochtend 11.00 uur al druk is in de Bijenkorf
Overleven in de jungle …..ook al is ie van beton…dat is niet makkelijk. Het creëert angst, agressie en stress
Lieve mevrouw van die sympathieke stichting die de oorlog uit kinderen haalt… u belt mij gisteravond op een ongelukkig tijdstip…ik heb een brandende lucifer om het gas aan te steken want ik moet aardappels voor kind 1 2 en 3 koken, voordat zij naar tafeltennisles en vervolgens naar de timmerclub gebracht moeten worden. Nu maken ze ruzie en door het kabaal kan ik u nauwelijks verstaan…
‘Over tien minuten gaan we’, roep ik
…’ok ik tel tot 600’ zegt kind 1
……ik heb ze niet onder controle….zelfs mijn televisie heb ik niet meer in de hand…hij springt aan en uit wanneer het hem (of is het haar) belieft om over het volume nog maar niet te spreken….daar gaat ook nog mijn mobiel. Waarom heb ik eigenlijk een mobiel? Ik bel toch nooit in de supermarkt of op straat… oh het zijn de buren…of het volume van de televisie wat zachter kan….En u ratelt maar door…oh ik bewonder uw vasthoudendheid…..ik begrijp er alleen niks van…..
‘Het komt niet zo gelegen’, stamel ik….maar tegen zoveel overwicht kan ik niet op…
U komt op dreef en bent al bijna op het hoogtepunt van uw monoloog als ik iets doms doe…ik verbreek de verbinding…..
En daarvan heb ik spijt….
Bel terug
U kunt mij helpen……….door u wordt ik mijn angsten de baas
Raak ik mijn agressie kwijt
…. en ga ik voortaan zonder stress door het leven
Bel me….
Alsjeblieft!