Angst en Agressie

Angst en agressie liggen dicht bij elkaar….ik lees er iedere dag over in de krant… ik vergeet daarom vaak dat er ook nog veel moois gebeurt…

Het is moord

Moord en doodslag

Geweld

Geweld op straat

Geweld in huis

Geweld in de metro, de kroeg of het portiek

Verbaal geweld

Fysiek geweld

Zinloos geweld (is er ook zinvol geweld dan?)

Ik ben gestrest… want….

ik wil te veel

te veel te snel…….ik kijk niet langer naar de mens

Levert toch alleen maar boze blikken op

Of een middelvinger

Ik ben bang voor….

degene die mij duwt als ik niet snel genoeg de bus uitstap….

de vader die in het zwembad zijn dochter een schop geeft….

Mijn buurman die de rotzooi in mijn tuin gooit

Ik struikel liever over zijn fietsen, flessen, blikjes, dozen, pakken en de hondenpoep ….

……dan er iets van zeggen…

‘Wat is een kutkankerhoer’, vraagt kind 3 als de chauffeur van een keurige middenklasser zijn raampje naar beneden draait en dit samengestelde woord (dat wel afzonderlijk maar niet in combinatie in de Dikke van Dale voorkomt) naar mijn hoofd slingert….

Hoezo k…k…h?

Ik heb toch voorrang?

Waarvoor ben ik bang?

Nou eh…ik woon in een grote stad met heel veel mensen

Soms is dat leuk

Soms ook even niet.….

als ik in de file op de rondweg sta

…of in de verkeerde rij voor de kassa sta….

Net te laat ben voor kaartjes voor Y. omdat duizendentwee mensen ons voor zijn

…te laat bij het Kruidvat om die ene Nike Rugzak met 50% korting te scoren….

…mijn ellebogen moet gebruiken om medailles te scoren voor kind 1,2 en 3 bij de Avondvierdaagse

… het zelfs op maandagochtend 11.00 uur al druk is in de Bijenkorf

Overleven in de jungle …..ook al is ie van beton…dat is niet makkelijk. Het creëert angst, agressie en stress

Lieve mevrouw van die sympathieke stichting die de oorlog uit kinderen haalt… u belt mij gisteravond op een ongelukkig tijdstip…ik heb een brandende lucifer om het gas aan te steken want ik moet aardappels voor kind 1 2 en 3 koken, voordat zij naar tafeltennisles en vervolgens naar de timmerclub gebracht moeten worden. Nu maken ze ruzie en door het kabaal kan ik u nauwelijks verstaan…

‘Over tien minuten gaan we’, roep ik

…’ok ik tel tot 600’ zegt kind 1

……ik heb ze niet onder controle….zelfs mijn televisie heb ik niet meer in de hand…hij springt aan en uit wanneer het hem (of is het haar) belieft om over het volume nog maar niet te spreken….daar gaat ook nog mijn mobiel. Waarom heb ik eigenlijk een mobiel? Ik bel toch nooit in de supermarkt of op straat… oh het zijn de buren…of het volume van de televisie wat zachter kan….En u ratelt maar door…oh ik bewonder uw vasthoudendheid…..ik begrijp er alleen niks van…..

‘Het komt niet zo gelegen’, stamel ik….maar tegen zoveel overwicht kan ik niet op…

U komt op dreef en bent al bijna op het hoogtepunt van uw monoloog als ik iets doms doe…ik verbreek de verbinding…..

En daarvan heb ik spijt….

Bel terug

U kunt mij helpen……….door u wordt ik mijn angsten de baas

Raak ik mijn agressie kwijt

…. en ga ik voortaan zonder stress door het leven

Bel me….

Alsjeblieft!