Zo...weer terug uit de sneeuw....hoewel er beneden in het dal waar we verbleven weinig sneeuw meer lag....Maar zodra we de 'funiculaire' naar boven namen kwamen we in een compleet andere wereld.....veel sneeuw, skieers, snowboarders en hun half pipes, gebruinde boerenzonen verkleed als skileraar en een enkele snowscooter die de argeloze nordic walker de stuipen op het lijf jaagt door plotseling vanuit het niets te verschijnen...
We waren met 8 kids en 3 volwassenen...en het was even wennen voor ieder zijn plekje had gevonden (en we hadden maar een week)....Zus F. van vriendin M. verbleef met haar kroost in een hotel een dorp verderop...Vriendin M...haar kids en ik en mijn Tokkies verbleven in kinderhotel Santis...dicht bij de piste.....maar behalve een keertje pizzabakken met de pizzaiolo en een zompig kamertje dat door moest gaan voor Spielzimmer (veel meer dan een Xbox stond er niet in)....was er niet veel te beleven voor de kids....de 'foute' hotelmanager zette bovendien regelmatig de stroom in de kamer uit of deed gewoon de deur op slot zodat het Nederlandse kroost (gelukkig konden hun ouders niet konden klagen over geluidsoverlast) wel 'gedwongen' waren om verstoppertje te spelen in de gangen en de lift....Danke Liebe Hotel Director...u bracht, al is het maar voor even...de fantasie terug in het spel....niks electronisch getreutel....gewoon hardcore Buut Vrij!
En dan the real thing....het skieen: eer alle 8 kids een paar latten, helm, stokken en schoenen hebben....ben je een paar uur (en heel wat zweetdruppeltjes) verder......
Ik heb niet veel geskied maar wel vaak en hard gelachen....om mezelf...mijn kids....mijn vriendin en haar zus in een gekke bui....de kannen heet water...met instant koffie....om de grapjes.....het lawaai van 13 mensen...de shagrijnige medeskieer.....de aardige skileraren en liftbediendes en het meest om de broertjes F. en S. die zonder ooit op de ski's te hebben gestaan in hun matching trainingspakken van Feijenoord de berg naar beneden suisden om er beneden achter te komen dat ze niet konden remmen......tja...en voordat je het weet zit je weer in de auto richting Bregenz waar we in de file nog een bekende tegenkomen....Helaas gaat het in Duitsland mis....ik rij naar Kassel (tegen de voormalige Oostduitse grens) in plaats van Stuttgart en zo 600 kilometer om....16 uur in de auto.....Maar als ze me vragen hoe dat kwam dan zeg ik gewoon dat ik aan het oefenen was voor die lange rit straks in de zomer naar Kroatie.....
We waren met 8 kids en 3 volwassenen...en het was even wennen voor ieder zijn plekje had gevonden (en we hadden maar een week)....Zus F. van vriendin M. verbleef met haar kroost in een hotel een dorp verderop...Vriendin M...haar kids en ik en mijn Tokkies verbleven in kinderhotel Santis...dicht bij de piste.....maar behalve een keertje pizzabakken met de pizzaiolo en een zompig kamertje dat door moest gaan voor Spielzimmer (veel meer dan een Xbox stond er niet in)....was er niet veel te beleven voor de kids....de 'foute' hotelmanager zette bovendien regelmatig de stroom in de kamer uit of deed gewoon de deur op slot zodat het Nederlandse kroost (gelukkig konden hun ouders niet konden klagen over geluidsoverlast) wel 'gedwongen' waren om verstoppertje te spelen in de gangen en de lift....Danke Liebe Hotel Director...u bracht, al is het maar voor even...de fantasie terug in het spel....niks electronisch getreutel....gewoon hardcore Buut Vrij!
En dan the real thing....het skieen: eer alle 8 kids een paar latten, helm, stokken en schoenen hebben....ben je een paar uur (en heel wat zweetdruppeltjes) verder......
Ik heb niet veel geskied maar wel vaak en hard gelachen....om mezelf...mijn kids....mijn vriendin en haar zus in een gekke bui....de kannen heet water...met instant koffie....om de grapjes.....het lawaai van 13 mensen...de shagrijnige medeskieer.....de aardige skileraren en liftbediendes en het meest om de broertjes F. en S. die zonder ooit op de ski's te hebben gestaan in hun matching trainingspakken van Feijenoord de berg naar beneden suisden om er beneden achter te komen dat ze niet konden remmen......tja...en voordat je het weet zit je weer in de auto richting Bregenz waar we in de file nog een bekende tegenkomen....Helaas gaat het in Duitsland mis....ik rij naar Kassel (tegen de voormalige Oostduitse grens) in plaats van Stuttgart en zo 600 kilometer om....16 uur in de auto.....Maar als ze me vragen hoe dat kwam dan zeg ik gewoon dat ik aan het oefenen was voor die lange rit straks in de zomer naar Kroatie.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten