Tien uur in de ochtend. Ik zit achter mijn bureau een spelt croissantje en dubbele koffie verkeerd weg te werken (speltcroissantjes zijn groter dan normale) en heb zin om een stukkie te schrijven voor m’n blog (dat ik sinds een jaar ernstig verwaarloos).
Maar waarover? De onderwerpen schieten me niet te binnen. Bovendien ontbreekt het me aan tijd…(diepe virtuele zucht)……
Kind 1, 2 en 3 hou ik voor dat als ze iets echt graag willen het ook lukt maar aangezien ik niet altijd ‘practice’ wat ik ‘preach’ is mijn excuus steevast…inspiratoire inflatie en gebrek aan tijd…
Tuurlijk….drie kids, een geliefde, bijna fulltime baan en huishouden is niet niks. Helemaal nu kind 1 naar de middelbare school gaat (in de stad) en ik iedere dag met hem meefiets hoewel hij, autonoom als ie is, het natuurlijk prima in z’n eentje kan.
Voordeel van die 15 dagelijkse kilometers is een betere conditie en een ( klein beetje) strakker in m’n vel…
Vijf keer per week fietsen kind 1 en ik om half acht naar school (één week lang op mijn verzoek nog iets eerder om maar weer op tijd thuis te zijn omdat kind 3 hardnekkig weigert om alleen naar school (aan de andere kant van de straat) te fietsen als kind 2 een weekje op kamp is.
Moe, bezweet en met rode konen zet ik mijn, met verlofdagen gekochte, Batavus favoriet in de fietsenstalling….In gedachten zie ik kind 1 veranderen van lagere schoolkind in een puber, een slungel met slotjesbeugel en bereid me voor op een nieuwe rol….die van ‘je bent best belangrijk maar eh wel liever onzichtbaar’ ;-)…
En daar heb ik meer moeite mee dan kind 1….. Aan de andere kant, al die veranderingen zijn wel een bron van inspiratie. Dat dan weer wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten