Kinderen hebben ‘t druk. In ieder geval die van mij. Hoog tijd voor een eigen agenda. In mijn jeugd bestaan er nog geen PC, Playstation, Xbox of DS en kindertelevisie is alleen op woensdag- of zaterdagmiddag. Omdat mijn ouders als enige in de buurt een televisietoestel hebben, kijken alle buurtkinderen (en hun ouders) gezellig met ons mee.
Na school speel ik buiten of ik lees een boek en ik rij iedere dag op mijn eigen pony, het bos is op loopafstand. Mijn ouders zijn inmiddels verhuisd naar de stad maar als ik ze bezoek rij ik graag met mijn moeder langs alle plekken van vroeger.
Kind 3 wil een pony maar dit is financieel ondenkbaar. Hij heeft ook helemaal geen tijd om een pony te verzorgen: op maandag paardrijden en tafeltennis, op dinsdag judo en pianoles, op woensdag tafeltennis, op vrijdag tennis, op zaterdag competitie en op zondag een toernooi, om nog maar te zwijgen over de activiteiten van zijn broers. In dit turbulente bestaan verheug ik me ’s ochtends al op het moment dat we ’s avonds met z’n allen, uitgeblust, onder een deken op de bank voor de buis zitten. Maar...ik zou niet anders willen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten