One HABby Family

You want to be HABby too? Deel je budgettips en stuur een mail naar carien_28@hotmail.com. Ik voeg ze toe aan mijn blog.

woensdag 23 januari 2008

S.

Onze kinderen, jouw oudste en mijn jongste, zitten bij elkaar in de klas. Jij trekt mijn aandacht meer dan eens door je opvallende verschijning. Mijn kind nodigt het jouwe uit voor z'n verjaardagsfeestje....Groot is de teleurstelling als F. niet komt...
Een dag later bel je aan...Jij en F (met in z'n handjes een groot cadeau) zingen samen 'Lang zal hij leven'....het feestje was gisteren', zeg ik...F. begint te huilen... en jij ook.....
'Vieren we 't morgen nog een keertje', opper ik. We spreken af in Ballorig. Het wordt een topmiddag....en vanaf dat moment zijn we vriendinnen. Jij blijft regelmatig plakken aan de keukentafel...bakt? pasta in de koekpan...en maakt tosties voor ons hongerige kroost.
Zelf eten we zakken vol Japanse zoutjes (Euroshopper 0,59 cent), wisselen warme Gluhwein af met Rose of een Droe Witte. Jij maakt grapjes over mijn liefdesleven (of juist gebrek eraan)...
We gaan op stap met onze gezinnen...naar het Tropenmuseum of Fifteen in Amsterdam....
We picknicken regelmatig in het Kralingse Bos....en eten bij de Japanner (waar we alles wat we niet lusten in een servet in onze handtas stoppen omdat we anders niks meer mogen bestellen en we nog steeds trek hebben)...
We huren Orientaalse kleding bij een obscuur zaakje in Rotterdam Zuid en gaan verkleed als Haremdames in de oude Volvo naar een gemaskerd bal in Amsterdam.
We hebben zelfs plannen om een boek te schrijven....jij hebt trouwens meer schrijftalent dan ik....wou dat ik al je sms'jes had bewaard.....
We komen elkaar tegen op de voetbalclub, in het zwembad en op school....
Als jij op een mooie zaterdag, na afloop van voetbal met kinderen en echtgenoot in de auto stapt om in Drenthe een puppy te gaan halen ben ik zelfs een klein beetje jaloers....Jullie vieren vormen zo'n mooi geheel...

Precies vier seizoenen duurt onze vriendschap... dan is het voorbij. Ik weet niet waarom maar wat doet 't ertoe....
Nog een keertje zit je aan de keukentafel...je drinkt haastig een half glaasje wijn...het lijkt erop alsof de magie verdwenen is. Het wordt herfst...winter....en ik mis je...meer dan eens.
De Wasibi nootjes laat ik liggen in de supermarkt...ze horen teveel bij jou.

Vorige week zie ik je staan op het schoolplein....je ziet er goed uit gebaar ik...duim omhoog.
Nieuw kapsel? Je wuift... Ik loop naar je toe...

Geen opmerkingen: